عبهره

لغت نامه دهخدا

( عبهرة ) عبهرة. [ ع َ هََ رَ ] ( ع ص ) زن تنک پوست سخت سپید. آگنده گوشت. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). نیکوروی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زن خوش تن خوشخوی. ( منتهی الارب ). زن تنک پوست سپیداندام روشن. آکنده گوشت فربه. || خوش خوی و خوش تن. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس