عبم

لغت نامه دهخدا

عبم. [ ع ِب ْ ب َ ] ( ع ص ) بلندبالا تن دار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). رجوع به عبام شود.

فرهنگ فارسی

بلند بالا تن دار

پیشنهاد کاربران

بپرس