عبطه

لغت نامه دهخدا

( عبطة ) عبطة. [ ع َ طَ ] ( ع اِ ) گویند مات فلان عبطة؛ یعنی جوان و صحیح و تندرست مرد. ( اقرب الموارد )( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
من لم یمت عبطة یمت هرماً
للموت کاس و المرء ذائقها.
امیةبن الصلت ( منتهی الارب ).
عبطه. [ ع ُ طَ ] ( ع اِمص ) تازگی وتری. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

تازگی و تری

پیشنهاد کاربران

بپرس