عبشمی
لغت نامه دهخدا
عبشمی. [ ع َ ش َ ] ( اِخ ) احمدبن محمدبن عبداﷲ فقیه العبشمی نیشابوری. از ابوالعباس اصم و جز وی حدیث شنید و حاکم ابوعبداﷲ و جز او از وی روایت کنند. وی به سال 387 هَ. ق. درگذشت. ( از اللباب ج 2 ص 115 ).
عبشمی. [ ع َ ش َ ] ( اِخ ) علی بن عبداﷲبن علی العبشمی از بنی عبد شمس است. از پدر خود روایت کند و عمربن سعیدبن ابی حسین از وی روایت دارد. ( از اللباب ج 2 ص 115 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید