عبرتائی
لغت نامه دهخدا
عبرتائی. [ ع َ ب َ ] ( اِخ ) رجأبن محمدبن یحیی العبرتائی الکاتب ، مکنی به ابوالحسن. از ابوهاشم داودبن القاسم الجعفری و حمادبن اسحاق بن ابراهیم الموصلی حدیث کرد و ابوالفضل محمدبن عبداﷲبن المطلب الشیبانی الکوفی از وی روایت کند. ( اللباب ج 2 ص 114 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید