عبران

لغت نامه دهخدا

عبران. [ ع َ ] ( ع ص ) مرد بااشک. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || اندوهگین. ( اقرب الموارد ).

عبران. [ ع َ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس