عَبدی نیشابوری، عَبدالله ( ـ۹۶۸ق)
شاعر و خوشنویس ایرانی. فرزند حسن نیشابوری، معروف به عبدی نیشابوری از خوشنویسان دورۀ شاه طهماسب اول صفوی (حک ۹۳۰ـ۹۸۴ق) بود. البته در دربار شاه اسماعیل صفوی (حک ۹۰۵ـ۹۳۰ق) نیز به امر کتابت اشتغال داشت و «شاهی» رقم می کرد. امیرعلی شیر نوایی به او «عبدی قلندر» می گفت و به همین سبب در پای بعضی از قطعات نیز این نام را می آورد. عبدی، درویش صفت و باذوق، از شاگردان سلطان علی مشهدی بود. او خط کتابت را بسیار استادانه می نوشت، اما در خطوط جلی و مشق نیز آثار شاخصی دارد. شاه محمود نیشابوری، استاد خط نستعلیق، از شاگردان او بود. در تاریخ مرگش اشتراک نظر نیست، با توجه به خطی که با تاریخ ۹۹۶ق از او در دست است، احتمالاً قریب ۹۰ سال زیسته است. از او آثاری در کتابخانۀ موزۀ گلستان و مجلس شورای ملی و همچنین قطعاتی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف استانبول بر جا مانده است.
شاعر و خوشنویس ایرانی. فرزند حسن نیشابوری، معروف به عبدی نیشابوری از خوشنویسان دورۀ شاه طهماسب اول صفوی (حک ۹۳۰ـ۹۸۴ق) بود. البته در دربار شاه اسماعیل صفوی (حک ۹۰۵ـ۹۳۰ق) نیز به امر کتابت اشتغال داشت و «شاهی» رقم می کرد. امیرعلی شیر نوایی به او «عبدی قلندر» می گفت و به همین سبب در پای بعضی از قطعات نیز این نام را می آورد. عبدی، درویش صفت و باذوق، از شاگردان سلطان علی مشهدی بود. او خط کتابت را بسیار استادانه می نوشت، اما در خطوط جلی و مشق نیز آثار شاخصی دارد. شاه محمود نیشابوری، استاد خط نستعلیق، از شاگردان او بود. در تاریخ مرگش اشتراک نظر نیست، با توجه به خطی که با تاریخ ۹۹۶ق از او در دست است، احتمالاً قریب ۹۰ سال زیسته است. از او آثاری در کتابخانۀ موزۀ گلستان و مجلس شورای ملی و همچنین قطعاتی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف استانبول بر جا مانده است.
wikijoo: عبدی_نیشابوری،_عبدالله_(_ـ۹۶۸ق)