عَبِدْنَغو (Abednego)
در عهد عتیق، شَدرک، میشک و عبدنغو نام های بابلی حنانیا و میشائیل، عَزَریا سه امیر جوان یهودا است که نبوکدنَصَّر در محاصرۀ بیت المقدس (اورشلیم) در حدود ۵۹۷پ م آنان را همراه دانیال به اسارت گرفت. هنگامی که مهر دانیال به دل شاه افتاد، هر سه به والیگری بابل منصوب شدند، ولی بعد که از سجده دربرابر بت زرین سرباز زدند، آنان را به تون آتش افکندند. اما چون به خدا ایمان داشتند بی هیچ گزندی از آتش بیرون آمدند و نبوکدنصّر به قدرت خدای ایشان پی برد. حکایت آنان در صحیفۀ دانیال (۱ـ۳) آمده است.
در عهد عتیق، شَدرک، میشک و عبدنغو نام های بابلی حنانیا و میشائیل، عَزَریا سه امیر جوان یهودا است که نبوکدنَصَّر در محاصرۀ بیت المقدس (اورشلیم) در حدود ۵۹۷پ م آنان را همراه دانیال به اسارت گرفت. هنگامی که مهر دانیال به دل شاه افتاد، هر سه به والیگری بابل منصوب شدند، ولی بعد که از سجده دربرابر بت زرین سرباز زدند، آنان را به تون آتش افکندند. اما چون به خدا ایمان داشتند بی هیچ گزندی از آتش بیرون آمدند و نبوکدنصّر به قدرت خدای ایشان پی برد. حکایت آنان در صحیفۀ دانیال (۱ـ۳) آمده است.
wikijoo: عبدنغو