[ویکی شیعه] عبدعمرو بن صیفی معروف به ابوعامر راهب از شخصیت های مهم دوران جاهلیت و بزرگ قبیله اوس بود. وی پس از مهاجرت پیامبر به مدینه جزء دشمنان وی شد و از مدینه به مکه رفت و علیه اسلام و مسلمانان فعال بود. وی پایه گذار مسجد ضرار نیز بوده است. فرزند وی حنظله معروف به غسیل الملائکه، از اصحاب پیامبر و نوه اش عبدالله بن حنظله، از مخالفان یزید بود.
عبدعمرو بن صیفی، بزرگ قبیله اَوس بود و در دوره جاهلیت، رهبانیت می ورزید و از قیامت و دین حنیف سخن می گفت و به راهب شهرت داشت. وی همچنین واجدِ دانشِ اهل کتاب بود. به نوشته بلاذری وی سودای پیامبری در سر داشت و پس از گفتگویی با پیامبر اکرم(ص)، از سوی وی فاسق خوانده شد.
ابوعامر پس از گفتگو با پیامبر(ص) به خشم آمد و همراه با ۶۵ تن به قریش پیوست و در آنجا به تحریک مشرکان قریش و یهودیان و انصار مدینه بر ضد پیامبر پرداخت. وی در غزوه بَدر با مشرکان قریش همراهی نکرد، ولی در غزوه احد نخستین کسی بود که جنگ را آغاز کرد، و حتی گودال هایی بر سر راه مسلمانان حفر کرد که از قضا یکی از مشرکان که قصد کشتن پیامبر(ص) را داشت، در یکی از آنها افتاد و مسلمانان او را به قتل رساندند.
عبدعمرو بن صیفی، بزرگ قبیله اَوس بود و در دوره جاهلیت، رهبانیت می ورزید و از قیامت و دین حنیف سخن می گفت و به راهب شهرت داشت. وی همچنین واجدِ دانشِ اهل کتاب بود. به نوشته بلاذری وی سودای پیامبری در سر داشت و پس از گفتگویی با پیامبر اکرم(ص)، از سوی وی فاسق خوانده شد.
ابوعامر پس از گفتگو با پیامبر(ص) به خشم آمد و همراه با ۶۵ تن به قریش پیوست و در آنجا به تحریک مشرکان قریش و یهودیان و انصار مدینه بر ضد پیامبر پرداخت. وی در غزوه بَدر با مشرکان قریش همراهی نکرد، ولی در غزوه احد نخستین کسی بود که جنگ را آغاز کرد، و حتی گودال هایی بر سر راه مسلمانان حفر کرد که از قضا یکی از مشرکان که قصد کشتن پیامبر(ص) را داشت، در یکی از آنها افتاد و مسلمانان او را به قتل رساندند.
wikishia: عبدعمرو_بن_صیفی