عبدالکریم محمود خطیب

[ویکی فقه] خطیب، عبدالکریم محمود، متفکر و مفسر معاصر مصری بود.
خطیب، در ۱۲۸۹ش/۱۹۱۰ در یکی از روستاهای استان سوهاج مصر متولد شد. خطیب آموزش خود را با حفظ قرآن در مکتب آغاز کرد و پس از آن به مدرسه رفت و تا مقطع دیپلم را در محل تولد خود ماند. وی در ۱۳۰۷ش/۱۹۲۸ به عنوان معلم ابتدایی مشغول به کار شد. چند سال بعد حمایت مالی ( بورس ) دارالعلوم را به دست آورد و در ۱۳۱۶ش/۱۹۳۷ در مقطع کاردانی از این مرکز فارغ التحصیل شد. در ۱۳۲۵ش/ ۱۹۴۶ علی عبدالرازق ، وزیر اوقاف وقت مصر، خطیب را به سمت معاون پارلمانی و مدیر روابط عمومی وزارت اوقاف منصوب کرد. در ۱۳۳۸ش/ ۱۹۵۹، در دوران وزارت احمد حسن باقوری، خطیب به همراه چند تن از کارمندان عالی رتبه این وزارتخانه به اتهام شهادت کذب برضد وزیر، دستگیر و چند ماه زندانی و پس از آزادی به انفصال از خدمات دولتی محکوم شد. پس از انفصال از خدمات دولتی، خطیب وقت خود را به مطالعه و پژوهش اختصاص داد و با تکمیل پژوهش های قبلی خود، تألیفات بسیاری در زمینه های مختلف مذهبی و ادبی عرضه کرد و در سخنرانی ها و میزگردهای صدا و سیما ی مصر شرکت جست. وی از ۱۳۵۳ش/۱۹۷۴ به دعوت دانشکده الهیات ریاض در این دانشکده مشغول تدریس شد و دانشجویان بسیاری را تربیت کرد. خطیب در ۱۳۶۴ش/۱۹۸۵ درگذشت.
آثار
از خطیب بالغ بر پنجاه عنوان کتاب در موضوعات مختلف برجای مانده است، از جمله اعجازالقرآن ، القصص القرآنی (بیروت ۱۹۷۵)؛ المسیح فی التورات و الانجیل و القرآن (قاهره ۱۳۸۵)؛ القضاء و القدر بین الفلسفه و الدین ؛ المهدی المنتظر و من ینتظرونه (قاهره ۱۹۸۰)؛ و نشأه التصوف ؛ علی بن ابی طالب بقیه النبوه و خاتم الخلافه.
التفسیرالقرآنی للقرآن
مهمترین اثر وی التفسیرالقرآنی للقرآن است. این کتاب تفسیر کل قرآن است و در شانزده جلد (هشت جلد) منتشر شده است.
← ویژگی ها
...