[ویکی اهل البیت] سید غیاث الدین، عبدالکریم بن احمد بن موسی بن طاووس حلی درسال 648 هجری در شهر کربلا متولد شد. او پس از مدتی عازم حله شد و دوران نوجوانی خود را در حله سپری کرد.
سید پس از چند سال برای کسب علم و استفاده از بزرگان عراق رو به بغداد نمود و تا اواخر عمر خویش در بغداد به تحصیل و تدریس پرداخت.
سید عبدالکریم فرزند سید احمد بن طاووس و برادرزاده سید علی بن طاووس صاحب إقبال الأعمال است. خاندان ابن طاووس در درجه ای از شهرت و اعتبارند که نیازی به بیان ندارند.
این بزرگواران نه تنها از نظر علم و دانش که از حیث تقوا و زهد و سیر و سلوک الی الله زبانزد خاص و عام می باشند.
از جمله فرزندان او می توان به «سید محمد» اشاره کرد که در سال 670 هجری در بغداد به دنیا آمد. «سید علی»، فرزند دیگر اوست که از علمای بزرگ بوده و سید عبدالحمید بن فخار بن معدّ در اجازه خود به سید عبدالکریم به او نیز اجازه نقل روایت داده و از او تعریف کرده است.
در مورد شخصیت سید عبدالکریم، هم شاگردی او، ابن داود حلی در رجال خود چنین می گوید: من و او از کودکی با هم بودیم. در اخلاق و معاشرت نمونه بود و در هوش و ذکاوت و قدرت حافظه کسی را مانند او ندیده ام.
در مدت کوتاهی در حالی که یازده سال داشت حافظ قرآن شد. در چهار سالگی و در مدت 40 روز خواندن و نوشتن را آموخت و از استاد بی نیاز گشت.
خانه او پیوسته محل تجمع بزرگان و علما و اشراف بود و محافل علمی برگزار می کرد. او نه تنها فقیه بلکه شاعر و نسّابه و ادیب هم بود.
سید پس از چند سال برای کسب علم و استفاده از بزرگان عراق رو به بغداد نمود و تا اواخر عمر خویش در بغداد به تحصیل و تدریس پرداخت.
سید عبدالکریم فرزند سید احمد بن طاووس و برادرزاده سید علی بن طاووس صاحب إقبال الأعمال است. خاندان ابن طاووس در درجه ای از شهرت و اعتبارند که نیازی به بیان ندارند.
این بزرگواران نه تنها از نظر علم و دانش که از حیث تقوا و زهد و سیر و سلوک الی الله زبانزد خاص و عام می باشند.
از جمله فرزندان او می توان به «سید محمد» اشاره کرد که در سال 670 هجری در بغداد به دنیا آمد. «سید علی»، فرزند دیگر اوست که از علمای بزرگ بوده و سید عبدالحمید بن فخار بن معدّ در اجازه خود به سید عبدالکریم به او نیز اجازه نقل روایت داده و از او تعریف کرده است.
در مورد شخصیت سید عبدالکریم، هم شاگردی او، ابن داود حلی در رجال خود چنین می گوید: من و او از کودکی با هم بودیم. در اخلاق و معاشرت نمونه بود و در هوش و ذکاوت و قدرت حافظه کسی را مانند او ندیده ام.
در مدت کوتاهی در حالی که یازده سال داشت حافظ قرآن شد. در چهار سالگی و در مدت 40 روز خواندن و نوشتن را آموخت و از استاد بی نیاز گشت.
خانه او پیوسته محل تجمع بزرگان و علما و اشراف بود و محافل علمی برگزار می کرد. او نه تنها فقیه بلکه شاعر و نسّابه و ادیب هم بود.
wikiahlb: عبدالکریم_بن_طاووس