عبدالوهاب شهیدی ( زاده ۱ مهر ۱۳۰۱ – وفات ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ ) ، موسیقی دان، خواننده، آهنگساز، مدرس آواز و نوازندهٔ عود ایرانی تبار بود. او شاگرد اسماعیل مهرتاش بود و از سال ۱۳۳۹ همکاری خود را با برنامه رادیویی گل ها آغاز کرد. پس از انقلاب سال ۱۳۵۷، دادگاه انقلاب اصفهان، به دلیل چند سال مأمور به خدمت بودن عبدالوهاب شهیدی در سازمان اطلاعات ارتش، به اتهام «ساواکی بودن» به چهار ماه حبس تأدیبی محکومش کرد ولی پس از پذیرش عذرخواهی، آزاد شد. پس از آن اتفاق، برای همیشه از کار در عرصه موسیقی کنار گذاشته شد. شهیدی پس از انقلاب، ایران را ترک کرد و به ایالت متحده آمریکا رفت ولی در میانهٔ دهه ۱۳۷۰ به ایران بازگشت. وی در سال ۱۴۰۰ درگذشت و روزهای آخر زندگی اش را در کرج گذراند.
... [مشاهده متن کامل]
عبدالوهاب شهیدی فرزند میرزا حسن شهیدی ملقب به صدرالاسلام و متخلص به طوبی، که پدرِ شاهرخ و شاپور شهیدی است. او در ۱ مهر ۱۳۰۱ در شهر میمه زاده شد. عبدالوهاب شهیدی مشوق اصلی خود را پدرش می دانست و در این باره گفته بود: «پدرم از آن جا که موسیقی را خیلی خوب می دانست به من کمک می کرد و چند مثنوی را به من یاد داد که ای کاش نرفته بود و من از او بیشتر می آموختم. اما ۱۳ ساله بودم که ایشان درگذشت. » وی با اسماعیل مهرتاش آشنا شد و به عضویت در جامعه باربد درآمد و این آشنایی منجر به این شد که نزد وی فراگیری موسیقی را آغاز کند؛ ابتدا آوازهای تاج اصفهانی و ادیب خوانساری را آموخت. اما اسماعیل مهرتاش به او می گوید باید همه این ها را از ذهنت پاک کنی. بدین ترتیب عبدالوهاب شهیدی صاحب سبکی منحصر به فرد شد.
عبدالوهاب شهیدی از آغاز دهه ۱۳۲۰ کار هنری خود را با فراگیری آواز، سنتور و عود نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد. او در سال ۱۳۳۹ در برنامه گل ها آغاز به همکاری با رادیو کرد و تا سال ۱۳۵۷ در بسیاری از این برنامه ها شرکت کرد. وی همچنین چندین بار در برنامه های جشن هنر شیراز شرکت کرد و در این برنامه ها با هنرمندان سرشناسی چون جلیل شهناز، فرامرز پایور، اصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمت الله بدیعی، حسن ناهید و محمد اسماعیلی همکاری کرد.
عبدالوهاب شهیدی با اجرای بیش از ۲۳۰ برنامه، از فعال ترین هنرمندان برنامه گل ها بوده و رتبه سوم بیش ترین برنامه موسیقی در گل ها را دارد. عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیش رو بوده است. تصنیف معروف زندگی با مطلع آن نگاه گرم تو از این هنرمند است.
... [مشاهده متن کامل]
عبدالوهاب شهیدی فرزند میرزا حسن شهیدی ملقب به صدرالاسلام و متخلص به طوبی، که پدرِ شاهرخ و شاپور شهیدی است. او در ۱ مهر ۱۳۰۱ در شهر میمه زاده شد. عبدالوهاب شهیدی مشوق اصلی خود را پدرش می دانست و در این باره گفته بود: «پدرم از آن جا که موسیقی را خیلی خوب می دانست به من کمک می کرد و چند مثنوی را به من یاد داد که ای کاش نرفته بود و من از او بیشتر می آموختم. اما ۱۳ ساله بودم که ایشان درگذشت. » وی با اسماعیل مهرتاش آشنا شد و به عضویت در جامعه باربد درآمد و این آشنایی منجر به این شد که نزد وی فراگیری موسیقی را آغاز کند؛ ابتدا آوازهای تاج اصفهانی و ادیب خوانساری را آموخت. اما اسماعیل مهرتاش به او می گوید باید همه این ها را از ذهنت پاک کنی. بدین ترتیب عبدالوهاب شهیدی صاحب سبکی منحصر به فرد شد.
عبدالوهاب شهیدی از آغاز دهه ۱۳۲۰ کار هنری خود را با فراگیری آواز، سنتور و عود نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد. او در سال ۱۳۳۹ در برنامه گل ها آغاز به همکاری با رادیو کرد و تا سال ۱۳۵۷ در بسیاری از این برنامه ها شرکت کرد. وی همچنین چندین بار در برنامه های جشن هنر شیراز شرکت کرد و در این برنامه ها با هنرمندان سرشناسی چون جلیل شهناز، فرامرز پایور، اصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمت الله بدیعی، حسن ناهید و محمد اسماعیلی همکاری کرد.
عبدالوهاب شهیدی با اجرای بیش از ۲۳۰ برنامه، از فعال ترین هنرمندان برنامه گل ها بوده و رتبه سوم بیش ترین برنامه موسیقی در گل ها را دارد. عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیش رو بوده است. تصنیف معروف زندگی با مطلع آن نگاه گرم تو از این هنرمند است.
