عبدالواسع جبلی

عَبدالواسع جَبَلی ( ـ۵۵۵ق)
شاعر و دبیر ایرانی. در روستای برزین از توابع غرجستان زاده شد. در آغاز جوانی، برای دانش اندوزی، از زادگاهش به هرات رفت. سپس به غزنین سفر کرد و پیش از برنشستن بهرام شاه غزنوی به تخت پادشاهی به خدمت وی درآمد. به فارسی و عربی شعر می سرود. اشعار وی مصنوع، مسجع و مرصع است و به ویژه در قصایدش از صنایع لفظی بسیار بهره برده است. از او با لقب های بدیع الزمان، فریدالدین و ابوالفضایل یاد شده است. نامه ای از وی در التحفةالبهیة و الطرفةالشهیه (ترکیه، ۱۳۰۲ق) اثر محمد بن صدرالدین خوارزمی آمده است. دیوان وی به کوشش ذبیح الله صفا به چاپ رسیده است (تهران ۱۳۳۹ش).