عبدالمجید یکم ( به ترکی عثمانی: عبدالمجید اول ) ( ۲۳/۲۵ آوریل ۱۸۲۳ – ۲۵ ژوئن ۱۸۶۱ ) سی و یکمین سلطان امپراتوری عثمانی بود. وی فرزند سلطان محمود دوم و بزم عالم والده سلطان بود.
وی در ۲ ژوئیهٔ ۱۸۳۹ میلادی جانشین پدرش سلطان محمود دوم شد. اهمیت دوران عبدالمجید به دلیل ظهور جنبش های ملی گرایانه در سرزمین های عثمانی بود. او تلاش بسیاری کرد تا موضوع عثمانی گرایی را تقویت کند تا با جنبش های قوم گرایی درون امپراتوری عثمانی مقابله نماید، اما به رغم کوشش هایش برای ادغام غیرمسلمانان و غیرترکان درون امپراتوری، نتوانست کاری از پیش ببرد. وی سعی بسیاری کرد تا با قدرت های بزرگ اروپای غربی، مانند انگلستان و فرانسه، که در نبرد کریمه علیه روسیه با عثمانی همکاری کرده بودند، اتحاد ایجاد کند. در پی آن، در کنگرهٔ پاریس در ۳۰ مارس ۱۸۵۶، امپراتوری عثمانی به جمع خانوادهٔ ملت های اروپایی اضافه شد و از دیگر دستاوردهای حکومت سلطان عبدالمجید یکم، تعقیب دورهٔ تنظیمات بود که توسط پدرش محمود دوم پایه گذاری شده بود. او توانست در سال ۱۸۳۹ به طور مؤثری اصلاحات درون امپراتوری عثمانی را آغاز کند.
... [مشاهده متن کامل]
وی در ۲ ژوئیهٔ ۱۸۳۹ میلادی جانشین پدرش سلطان محمود دوم شد. اهمیت دوران عبدالمجید به دلیل ظهور جنبش های ملی گرایانه در سرزمین های عثمانی بود. او تلاش بسیاری کرد تا موضوع عثمانی گرایی را تقویت کند تا با جنبش های قوم گرایی درون امپراتوری عثمانی مقابله نماید، اما به رغم کوشش هایش برای ادغام غیرمسلمانان و غیرترکان درون امپراتوری، نتوانست کاری از پیش ببرد. وی سعی بسیاری کرد تا با قدرت های بزرگ اروپای غربی، مانند انگلستان و فرانسه، که در نبرد کریمه علیه روسیه با عثمانی همکاری کرده بودند، اتحاد ایجاد کند. در پی آن، در کنگرهٔ پاریس در ۳۰ مارس ۱۸۵۶، امپراتوری عثمانی به جمع خانوادهٔ ملت های اروپایی اضافه شد و از دیگر دستاوردهای حکومت سلطان عبدالمجید یکم، تعقیب دورهٔ تنظیمات بود که توسط پدرش محمود دوم پایه گذاری شده بود. او توانست در سال ۱۸۳۹ به طور مؤثری اصلاحات درون امپراتوری عثمانی را آغاز کند.
... [مشاهده متن کامل]
