عبدالله شیبانی ( ۱۲۸۲ – ۱۶ اردیبهشت ۱۳۷۹ ) فیزیولوژیست ایرانی و پانزدهمین رئیس دانشگاه تهران از ۱۵ شهریور تا ۳ اسفند ۱۳۵۷ بود.
عبدالله شیبانی در سال ۱۲۸۲ به دنیا آمد و در سال ۱۳۰۸ ( ۲۴ سالگی ) به عنوان عضوی از دومین گروه دانشجویان بورسیه اعزامی به فرانسه شناخته شد. او در سال ۱۳۱۴ مدرک دکترای خود را از دانشگاه سوربن دریافت کرد و به ایران بازگشت. او نخست به تدریس در دانشسرای عالی و سپس در دانشکده علوم دانشگاه تهران به درجهٔ دانشیاری به تدریس پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
• ۱۳۱۵: معاون دانشسرای عالی و دانشکده علوم
• ۱۳۲۰: رتبه استادی دانشگاه تهران
• ۱۳۲۳: اخذ کرسی استادی فیزیولوژی جانوری
• ۱۳۲۷: ریاست دانشکده علوم دانشگاه تهران
• ۱۳۴۲: معاونت پژوهشی دانشگاه تهران
• ۱۳۴۷: استاد ممتاز دانشگاه تهران
• ۱۳۵۰: ریاست دانشکده علوم دانشگاه تهران
• ۱۳۵۷: ریاست دانشگاه تهران
همسر او زنی فرانسوی به نام ژانت بود که در دانشکده ادبیات، به عنوان دانشیار زبان فرانسه تدریس می کرد. همسر او کتابی به نام سفرهای اروپاییان به ایران را به فرانسه نوشته است که ضیاءالدین دهشیری آن را در سال ۱۳۵۳ به فارسی ترجمه کرده است.
عبدالله شیبانی در سال ۱۲۸۲ به دنیا آمد و در سال ۱۳۰۸ ( ۲۴ سالگی ) به عنوان عضوی از دومین گروه دانشجویان بورسیه اعزامی به فرانسه شناخته شد. او در سال ۱۳۱۴ مدرک دکترای خود را از دانشگاه سوربن دریافت کرد و به ایران بازگشت. او نخست به تدریس در دانشسرای عالی و سپس در دانشکده علوم دانشگاه تهران به درجهٔ دانشیاری به تدریس پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
• ۱۳۱۵: معاون دانشسرای عالی و دانشکده علوم
• ۱۳۲۰: رتبه استادی دانشگاه تهران
• ۱۳۲۳: اخذ کرسی استادی فیزیولوژی جانوری
• ۱۳۲۷: ریاست دانشکده علوم دانشگاه تهران
• ۱۳۴۲: معاونت پژوهشی دانشگاه تهران
• ۱۳۴۷: استاد ممتاز دانشگاه تهران
• ۱۳۵۰: ریاست دانشکده علوم دانشگاه تهران
• ۱۳۵۷: ریاست دانشگاه تهران
همسر او زنی فرانسوی به نام ژانت بود که در دانشکده ادبیات، به عنوان دانشیار زبان فرانسه تدریس می کرد. همسر او کتابی به نام سفرهای اروپاییان به ایران را به فرانسه نوشته است که ضیاءالدین دهشیری آن را در سال ۱۳۵۳ به فارسی ترجمه کرده است.
