عبدالله خان شیبانی

دانشنامه آزاد فارسی

عَبدُالله خان شیبانی (۹۴۰ـ۱۰۰۶ق)
یازدهمین و بزرگ ترین پادشاه (ماوراءالنهر ۹۹۱ـ۱۰۰۶ق) از سلسلۀ شیبانیان، پسر اسکندر خان فرمانروای کرمینه . پس از فوت نوروز احمد خان (۹۶۳ق)، فرمانروای تاشکند، عبدالله خان بر آن شد تا سرزمین هایی را که شاه اسماعیل اول صفوی متصرف شده بود باز پس گیرد. او کرمینه ، شهر سبز، بخارا، بلخ ، سمرقند، تاشکند و شمال رود سیحون را تصرف کرد (۸۱ تا ۹۹۱ق) و با درگذشت پدر (۹۹۱ق) بر تخت سلطنت نشست و فرغانه را نیز گرفت و شورش مردم تاشکند را درهم شکست و بدخشان را تصرف کرد و تا خوارزم و کاشغر پیش رفت . سپاهیان او در خراسان ویرانی های فراوانی به بار آوردند، ولی سرانجام در هرات از شاه عباس اول صفوی شکست خوردند (محرم ۱۰۰۶ق) و از خراسان بیرون رفتند. او در سال های آخر حکومتش با پسر خود عبدالمؤمن خان جنگید و هنگام لشکرکشی به سمرقند، در میان راه درگذشت .

پیشنهاد کاربران

بپرس