عبدالله بن محمد اشتر علوی

[ویکی شیعه] اَشْتَرِ عَلَوی، عبدالله بن محمد نفس زکیه (م ۱۵۱ ه.ق / ۷۶۸م)، از رجال مشهور علوی که نسبش به امام حسن (ع) می رسد. اشتر پس از قیام نفس زکیه در ۱۴۵ ه.ق در مدینه، با گروهی به سند رفت و در آنجا علیه حکومت عباسی قیام کرد که توسط نیروهای منصور عباسی کشته شد.
پدر عبدالله، محمد نفس زکیه و مادرش سلمه دختر محمد بن حسن بن حسن (ع) بود. وی در مدینه زاده شد و همان جا پرورش یافت. او را به سبب برگشتگی پلک چشمش اشتر می گفتند.
نخستین بار که در منابع از اشتر یاد شده، مربوط به سال ۱۴۰ ه.ق است که منصور خلیفه عباسی برای حج به مکه رفته بود. محمد نفس زکیه و برادرش ابراهیم (قتیل باخمرا) نیز که پنهان می زیستند، به همراه چند علوی دیگر به مکه آمدند. برخی از ایشان قصد کردند خلیفه را بکشند و عبدالله اشتر بدین کار کمر بست، اما نفس زکیه با این کار مخالفت کرد.