عبدالله بن عروه غفاری

[ویکی فقه] عبدالله بن عُروة غَفّاری یکی از شهدای کربلا است.
برخی نام پدر او را ابی عروه و عزوده و غزوه نیز گفته اند.عبدالله و عبدالرحمان فرزندان عَزْرَه -عُرْوَه - از یاران امام حسین علیه السلام بودند. در تنقیح المقال آمده است: در نسخه معتمد و مصحح رجال شیخ «عروه» آمده است؛ و این درست است، زیرا هیچ کس عبدالله و عبدالرحمن فرزندان «عزره» را از اصحاب امام حسین علیه السلام نشمرده است. همه کتاب های سیره و مقاتل، عبدالله و عبدالرحمان بن عروة بن عراق غفاری را از شهیدان کربلا دانسته اند، همان طور که در زیارت ناحیه نیز آمده است. جدّ آنها، حرّاق، از اصحاب امیرالمؤمنین علیه السلام بود؛ و در سه جنگ -جمل، صفین و نهروان - با آن حضرت شرکت داشت. عبدالله و عبدالرحمان از بزرگان، شجاعان و افراد بانفوذ کوفه بودند و در کربلا به کاروان امام حسین علیه السلام پیوستند.
حضور در کربلا
آن گاه که یاران امام حسین علیه السلام مشاهده کردند شمار دشمن زیاد گردیده و قدرت دفاع از خویش و امام علیه السلام را ندارند، برای کشته شدن در حضور آن حضرت پیشی می جستند.عبدالله و عبدالرحمن نزد امام علیه السلام آمدند و عرض کردند: درود بر تو، دشمن ما و شما را در میان گرفته است و ما دوست داریم در پیش روی شما کشته شویم و دشمن را از شما باز داریم و از شما دفاع کنیم. حضرت علیه السلام فرمود: آفرین بر شما نزدیک شوید. آن دو به امام علیه السلام نزدیک شدند و در کنارش به جنگ پرداختند .
رجز عبدالله در عاشورا
یکی از عبدالله و عبدالرحمان چنین رجز می خواند:قَدْ عَلِمْتْ حَقّاً بَنُو غَفّارِ • وَخِنْدِفٌ بَعْدَ بَنی نَزارِلَنَصْرِ بَنَّ مَعْشَرَ الفُّجار • بِکلِّ غَضْبٍ صارمَ بِتَّاریا قَوْمُ ذودوا عَنْ بنی الاحْرارِ • بالمَشْرَفِی والقَنَا الخَطّارِ -قبیله های - غفار و خندف و نیز بنی نزار به حق می دانند که ما با شمشیر برّان بر گروه بدکاران ضربه می زنیم. ای قوم! با شمشیر و نیزه از فرزندان آزادگان دفاع کنید.
شهادت عبدالله
...