عبدالله بن عبدالباقی بروجردی

[ویکی فقه] بروجردی، عبدالله بن عبدالباقی بن محمدبن درویش، معروف به آخوند ملاعبدالله (۱۲۵۶ـ۱۳۲۹) است.
مقدمات علوم دینی را در بروجرد فرا گرفت و به حوزه درس مرحوم حاج ملااسدالله بروجردی، عالم مشهور عصر خود، در آمد.
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة، قسم ۳، ص ۱۲۰۱، جزء۱: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، مشهد۱۴۰۴.
خویی نرم، طبعی منیع و همتی والا داشت، و مورد وثوق و حرمت عموم مردم بروجرد برخوردار بود.آنان که بروجردی را دیده و شناخته اند، او را به تقوی و حسن خلق می ستایند و به نیکی و بزرگواری یاد می کنند.
آثار
از او کتابها و رساله هایی در فقه و اصول مانده که به چاپ نرسیده است؛ از جمله: رساله در صلاة؛ رساله در اجماع؛ رساله در مقدمه واجب؛ رساله در اجتماع امر و نهی؛ رساله در قطع.
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، قسم ۳، ص ۱۲۰۱، طبقات اعلام الشیعة، جزء۱: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، مشهد۱۴۰۴.
...