[ویکی شیعه] عبداللَّه بن سعد بن نفیل ازدی از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) و از بزرگان و رهبران قیام توابین.
به نقل طبری، وی از کسانی است که پس از شهادت سیدالشهدا (ع) در کربلا به همراهی مسیب بن نجبه فزاری و عبدالله بن وال و رفاعة بن شداد در منزل سلیمان بن صرد خزاعی جمع شدند و برای خونخواهی شهدای کربلا با جمعیتی از کوفیان در سال ۶۴ هجری قیام توابین را تشکیل دادند.
در این جلسه سلیمان اعلام کرد: اگر من کشته شدم، امیر و فرمانده شما مسیب بن نجبه و بعد از او عبداللَّه بن سعد و پس از وی عبدالله بن وال و در آخر رفاعة بن شداد است. از این رو چون سلیمان بن صرد در صحنه نبرد به شهادت رسید، فرماندهی توابین را عبداللَّه بن سعد به عهده گرفت و پس از جنگ بسیار، سرانجام در سال ۶۵ هجری به شهادت رسید.
به نقل طبری، وی از کسانی است که پس از شهادت سیدالشهدا (ع) در کربلا به همراهی مسیب بن نجبه فزاری و عبدالله بن وال و رفاعة بن شداد در منزل سلیمان بن صرد خزاعی جمع شدند و برای خونخواهی شهدای کربلا با جمعیتی از کوفیان در سال ۶۴ هجری قیام توابین را تشکیل دادند.
در این جلسه سلیمان اعلام کرد: اگر من کشته شدم، امیر و فرمانده شما مسیب بن نجبه و بعد از او عبداللَّه بن سعد و پس از وی عبدالله بن وال و در آخر رفاعة بن شداد است. از این رو چون سلیمان بن صرد در صحنه نبرد به شهادت رسید، فرماندهی توابین را عبداللَّه بن سعد به عهده گرفت و پس از جنگ بسیار، سرانجام در سال ۶۵ هجری به شهادت رسید.
wikishia: عبدالله_بن_سعد_ازدی