عَبدُالله بن جعفر قمی ( ـ قم ۳۱۰ق)
(ملقب به: ابوالعباس حمیری قمی) محدث و فقیه امامی از اصحاب امام حسن عسکری (ع). بزرگ و مرجع قمی ها بود. در حدود ۲۹۰ق به کوفه رفت، و کوفیان از او حدیث شنیدند. سید بن طاووس توصیه می کرد که کتاب الدلائل او را بخوانند. توقیعات او از امام زمان (عج) معروف است. به صاحب قر ب الاسناد نیز اشتهار دارد. او در انواع علوم مانند طب نیز استاد بود. از دیگر آثار او: الافاعیل و البداء، العظمة و التوحید، الغیبة و الحیرة، الامامة.
(ملقب به: ابوالعباس حمیری قمی) محدث و فقیه امامی از اصحاب امام حسن عسکری (ع). بزرگ و مرجع قمی ها بود. در حدود ۲۹۰ق به کوفه رفت، و کوفیان از او حدیث شنیدند. سید بن طاووس توصیه می کرد که کتاب الدلائل او را بخوانند. توقیعات او از امام زمان (عج) معروف است. به صاحب قر ب الاسناد نیز اشتهار دارد. او در انواع علوم مانند طب نیز استاد بود. از دیگر آثار او: الافاعیل و البداء، العظمة و التوحید، الغیبة و الحیرة، الامامة.
wikijoo: عبدالله_بن_جعفر_قمی