عبدالله بن اسماعیل

دانشنامه آزاد فارسی

عَبدُالله بن اسماعیل (تافیلات ۱۱۲۱ـ فاس ۱۱۷۱ق)
پادشاه مراکش؛ از سلسلۀ شریفان فلالی (حک:۱۱۴۱ـ۱۱۷۱ق) مراکش. پس از کشته شدن برادرانش ، عبدالملک و احمد، به سلطنت رسید. در سال نخست فرمانرواییش با اقتدار تمام حکومت کرد و بسیاری از سیاهان و بردگان را به جرم شرکت در قتل برادرش عبدالملک به قتل رساند و چون بردگان و سایر مردم قصد کشتن وی کردند، پا به فرار گذاشت . دوران نخست سلطنتش در ۱۱۴۱ق پایان یافت . با فرار وی ، بردگان سیاه که بر امور کشور مسلط شده بودند، برادر دیگرش ، علی اعرج (لنگ )، را به تخت نشاندند. در ذی الحجه ۱۱۴۸ق، عبدالله از پناهگاهش در سوس خارج شد و پس از نبردهایی با برادرش، علی، شهر تادلا را گرفت و مردم با وی بیعت کردند. سپس راهی فاس شد. از این تاریخ تا زمان مرگش چهار بار دیگر مخلوع شد. فتنه های بسیاری در کشور برپا شد و برادرانش با وی، بر سر تصاحب قدرت ، به رقابت پرداختند. در محرم ۱۱۶۲ق سیاهان ، به قصد خلاصی از امارت وی ، به پسرش توصیه کردند که سلطان شود، ولی نه پسر و نه پدر این پیشنهاد را نپذیرفتند. سال های آخر حکومتش دیگر هیچ اعتباری نداشت و فرمانش مطاع نبود.

پیشنهاد کاربران

بپرس