عَبدُاللَّطیف شوشتری (شوشتر ۱۱۷۲ـ حیدرآباد ۱۲۲۰ق)
عالم و نویسندۀ ایرانی. پس از آن که علوم رایج آن روزگار را در زادگاهش آموخت، به گشت وگذار در ایران پرداخت و به شهرهایی چون دزفول، کرمانشاهان و نهاوند رفت و با بزرگان و دانشوران آن جا دیدار کرد. سپس به شوشتر بازگشت و پس از مرگ پدرش در ۱۱۹۰ق، به عتبات عراق سفر کرد و به تحصیل پرداخت. درپی مرگ کریم خان زند (۱۱۹۳ق) بار دیگر به زادگاهش بازگشت. پس از آن به شهرهای بسیاری چون بوشهر، بصره، بغداد، کلکته و دیگر شهرهای هندوستان رفت و سال های پایانی زندگی اش را وزیر اعظم حکومت حیدرآباد دکن بود. تنها اثر به جا مانده از او تحفة العالم است که گونه ای زندگی نامۀ خود نوشت و سفرنامه به شمار می رود و وی در آن به توصیف نواحی گوناگون، آداب و رسوم مردم آن جا و ذکر تاریخ شوشتر پرداخته است. این اثر بارها در هند و یک بار در تهران (۱۳۶۳ش) چاپ شده است.
عالم و نویسندۀ ایرانی. پس از آن که علوم رایج آن روزگار را در زادگاهش آموخت، به گشت وگذار در ایران پرداخت و به شهرهایی چون دزفول، کرمانشاهان و نهاوند رفت و با بزرگان و دانشوران آن جا دیدار کرد. سپس به شوشتر بازگشت و پس از مرگ پدرش در ۱۱۹۰ق، به عتبات عراق سفر کرد و به تحصیل پرداخت. درپی مرگ کریم خان زند (۱۱۹۳ق) بار دیگر به زادگاهش بازگشت. پس از آن به شهرهای بسیاری چون بوشهر، بصره، بغداد، کلکته و دیگر شهرهای هندوستان رفت و سال های پایانی زندگی اش را وزیر اعظم حکومت حیدرآباد دکن بود. تنها اثر به جا مانده از او تحفة العالم است که گونه ای زندگی نامۀ خود نوشت و سفرنامه به شمار می رود و وی در آن به توصیف نواحی گوناگون، آداب و رسوم مردم آن جا و ذکر تاریخ شوشتر پرداخته است. این اثر بارها در هند و یک بار در تهران (۱۳۶۳ش) چاپ شده است.