عبدالقیس

لغت نامه دهخدا

عبدالقیس. [ ع َ دُل ْ ق َ ] ( اِخ ) ابن اقصی. قبیله ای است بزرگ منسوب به عبدالقیس بن اقصی بن دعمی بن جدیلةبن اسدبن ربیعه... جماعتی بسیار از آن قبیله ازصحابیان بودند. مسکن آنها ابتدا تهامه و سپس به بحرین بود. قراء جار، قمادی ، جبلة، بیضا و جز آن از آن ایشان است. در عهد رسول ( ص ) عده ای از آنان او را یاری کردند. ( از معجم قبائل العرب ) ( از الاعلام زرکلی ).

فرهنگ فارسی

ابن اقصی قبیله ایست بزرگ منسوب به عبد القیس بن اقصی بن دعمی بن جدیله ابن اسد بن ربیعه . جماعتی بسیار از آن قبیله از صحابیان بودند . مسکن آنها ابتدا تهامه و سپس بحرین بود .
ابن اقصی قبیله ایست بزرگ منسوب به عبدالقیس ابن افصی بن دعمی بن جدیله بن اسد بن ربیعه جماعتی بسیار از آن قبیله از صحابیان بودند مسکن آنها ابتدا تهامه و سپس به بحرین بود قرائ جار قمادی جبله بیضا و جز آن از آنان ایشانست در عهد رسول ( ص ) عده از آنان او را یاری کردند

دانشنامه آزاد فارسی

عَبْدُالْقَیْس
(یا: عبوقیس) قبیلۀ بزرگ عرب عدنانی، از قبایل ساکن نواحی یمامه و بحرین و احسا در جزیرةالعرب. اینان پیش از اسلام از اتباع دولت حیره بودند و در ۹ق اسلام آوردند و بعد از رحلت پیامبر (ص) از پیوستن به مرتدین خودداری کردند و به همراه قوای خلیفۀ وقت با مرتدان به جنگ برخاستند. در جنگ قادسیه و تصرّف فارس شرکت داشتند و پس از آن تا خراسان پیش رفتند. به نوشتۀ احمد بن عنبه حکومت شهر فاره در زمان او با شیوخ عبدالقیس بوده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس