[ویکی فقه] عبد القادر گیلانی، (۴۷۱- ۵۶۱ ق/ ۱۰۷۸- ۱۱۶۶ م)، عارف و شاعر ایرانی است. کنیه وی، ابو محمد و لقبش، محی الدین می باشد.
به شهادت اسناد معتبر تاریخی، نسبت ایشان بدون شک از جانب پدر به امام حسن علیه السّلام و از جانب مادر به امام رضا علیه السّلام می رسد.وی، در سنه ۴۷۱ ق، در گیلان، چشم به جهان گشود و تا هجده سالگی در آن سامان به سر برد و در سنه ۴۸۸ ق، به بغداد، مهاجرت کرد و تا پایان عمر در آن جا اقامت گزید و در باب ازج بغداد به خاک سپرده شد.
به شهادت اسناد معتبر تاریخی، نسبت ایشان بدون شک از جانب پدر به امام حسن علیه السّلام و از جانب مادر به امام رضا علیه السّلام می رسد.وی، در سنه ۴۷۱ ق، در گیلان، چشم به جهان گشود و تا هجده سالگی در آن سامان به سر برد و در سنه ۴۸۸ ق، به بغداد، مهاجرت کرد و تا پایان عمر در آن جا اقامت گزید و در باب ازج بغداد به خاک سپرده شد.