[ویکی شیعه] عبدالفتاح عبدالمقصود (۱۹۱۲ - ۱۹۹۳م)، نویسنده مصری و مؤلف کتاب الامام علی بن ابیطالب. او دارای تألیفات متعددی در حوزه تاریخ و کلام اسلامی است.
عبدالفتاح عبدالمقصود، در تاریخ ۱۰ ژوئن ۱۹۱۲ م (۲۰ خرداد ۱۲۹۱ش)، در «کَفَر عَشوَی» در ناحیه «راقوته» از اسکندریه مصر، در خانواده ای متوسط به دنیا آمد. دوره ابتدایی تحصیلات خود را در مدرسه رأس التین، دوره متوسطه را در مدرسه عباسیه، و دوره دانشگاهی را در دانشکده ادبیات دانشگاه اسکندریه، با درجه لیسانس در رشته تاریخ اسلامی سپری نمود و تحقیقات عالی خود را در مدرسه عالی افکار عمومی و اطلاعات ادامه داد. وی در مشاغلی دولتی؛ مانند کارمند دفتری راه آهن، و مشاغلی خصوصی؛ مانند کارشناس انتشارات و تبلیغات در مؤسسه اقتصادی فعالیت داشت. مدتی نیز به عنوان رئیس دفتر حسن ابراهیم؛ معاون رئیس جمهوری مصر در امور اتحاد سوسیالیستی، و رئیس دفتر نخست وزیر؛ محمد صدقی سلیمان، در امور تحریر و انتشارات، خدمت کرد. وی در سال ۱۹۹۳م (۱۳۷۲ش) درگذشت.
عبدالفتاح عبدالمقصود، در شرح حال خود تصریح می کند که نوشتن را با انشاءهای دوران مدرسه ابتدایی آغاز نموده و از همان موقع به جهت زیبا نویسی مورد تشویق معلم خود قرار گرفته تا آن جا که در سال چهارم، معلم زبان عربی وی تصمیم می گیرد، موضوعی را که او درباره «کشتی در حال سوختن» نوشته است، تکثیر نموده و برای شاگردان کلاس های مختلف، به عنوان نمونه و سرمشق پخش کند. این تشویق ها، تأثیر عمیقی در وی گذاشته است. اولین اثر عبدالفتاح، در قالب داستان های کوتاه متناسب با سنین کودکی و نوجوانی، در مجله «السیف و الناس» چاپ شد. سپس در مجله هفتگی «الناصح» در اسکندریه سرمقاله می نوشت که پیرامون نقد سیاسی و اجتماعی و تفسیر حوادث جاری بود. شیفتگی به امور مطبوعاتی وی را بر آن داشت که به طور مستقل و با هزینه خودش، مجله هفتگی «الحدیث» را منتشر کند. عبدالمقصود تجربه نوشتن ترانه و نمایشنامه های رادیویی را نیز در کارنامه نویسندگی خود دارد. بُعد دیگر زندگی نویسندگی وی ترسیم زندگی شخصیت ها در قالب داستان؛ مانند زندگی امام حسین (علیه السلام)، نوشتن کتاب های درسی؛ مانند تاریخ، جغرافیا، و علوم اجتماعی، و نقد ادبی در مجله «رسالة الجدیدة» است.
عبدالفتاح عبدالمقصود، در تاریخ ۱۰ ژوئن ۱۹۱۲ م (۲۰ خرداد ۱۲۹۱ش)، در «کَفَر عَشوَی» در ناحیه «راقوته» از اسکندریه مصر، در خانواده ای متوسط به دنیا آمد. دوره ابتدایی تحصیلات خود را در مدرسه رأس التین، دوره متوسطه را در مدرسه عباسیه، و دوره دانشگاهی را در دانشکده ادبیات دانشگاه اسکندریه، با درجه لیسانس در رشته تاریخ اسلامی سپری نمود و تحقیقات عالی خود را در مدرسه عالی افکار عمومی و اطلاعات ادامه داد. وی در مشاغلی دولتی؛ مانند کارمند دفتری راه آهن، و مشاغلی خصوصی؛ مانند کارشناس انتشارات و تبلیغات در مؤسسه اقتصادی فعالیت داشت. مدتی نیز به عنوان رئیس دفتر حسن ابراهیم؛ معاون رئیس جمهوری مصر در امور اتحاد سوسیالیستی، و رئیس دفتر نخست وزیر؛ محمد صدقی سلیمان، در امور تحریر و انتشارات، خدمت کرد. وی در سال ۱۹۹۳م (۱۳۷۲ش) درگذشت.
عبدالفتاح عبدالمقصود، در شرح حال خود تصریح می کند که نوشتن را با انشاءهای دوران مدرسه ابتدایی آغاز نموده و از همان موقع به جهت زیبا نویسی مورد تشویق معلم خود قرار گرفته تا آن جا که در سال چهارم، معلم زبان عربی وی تصمیم می گیرد، موضوعی را که او درباره «کشتی در حال سوختن» نوشته است، تکثیر نموده و برای شاگردان کلاس های مختلف، به عنوان نمونه و سرمشق پخش کند. این تشویق ها، تأثیر عمیقی در وی گذاشته است. اولین اثر عبدالفتاح، در قالب داستان های کوتاه متناسب با سنین کودکی و نوجوانی، در مجله «السیف و الناس» چاپ شد. سپس در مجله هفتگی «الناصح» در اسکندریه سرمقاله می نوشت که پیرامون نقد سیاسی و اجتماعی و تفسیر حوادث جاری بود. شیفتگی به امور مطبوعاتی وی را بر آن داشت که به طور مستقل و با هزینه خودش، مجله هفتگی «الحدیث» را منتشر کند. عبدالمقصود تجربه نوشتن ترانه و نمایشنامه های رادیویی را نیز در کارنامه نویسندگی خود دارد. بُعد دیگر زندگی نویسندگی وی ترسیم زندگی شخصیت ها در قالب داستان؛ مانند زندگی امام حسین (علیه السلام)، نوشتن کتاب های درسی؛ مانند تاریخ، جغرافیا، و علوم اجتماعی، و نقد ادبی در مجله «رسالة الجدیدة» است.
wikishia: عبدالفتاح_عبدالمقصود