عبدالفتاح اسماعیل علی الجوفی ( عربی: عبد الفتاح إسماعیل علی الجوفی، آوانگاری: ʿAbd al - Fattāḥ Ismāʿīl؛ زاده: ۱۷ ژوئیه ۱۹۳۹ – درگذشته: ۱۳ ژانویه ۱۹۸۶ ) از ۲۱ دسامبر سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰، رئیس ستاد شورای عالی مردم، رئیس دولت یمن، بنیان گذار و نظریه پرداز و نخستین رهبر حزب سوسیالیست یمن بود. وی در تاریخ ۱۳ ژانویه ۱۹۸۶ همراه با سه نفر دیگر به بهانه توطئه برای سرنگونی رژیم علی ناصر محمد بدون محاکمه اعدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
عبدالفتاح اسماعیل در ژوئیه ۱۹۳۹ در روستای الأشعب از استان تعز در شمال یمن متولد شد. او در عدن تحصیل کرد، جایی که بعداً از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۱ به عنوان آموزگار در یک پالایشگاه نفت کار کرد.
عبدالفتاح به ایجاد جنبش ملی گرای عرب در جنوب یمن کمک کرد و در تشکیل تعدادی از هسته های آن کمک کرد تا زمانی که توسط مقامات انگلیس در عدن به اتهام تحریک سیاسی کارگران دستگیر شد. در سال ۱۹۶۱، عبدالفتاح معلم مدرسه ای در یکی از محله های عدن شد و در آن زمان فعالیت سیاسی خود را دنبال می کرد. او یکی از بنیان گذاران جبهه آزادیبخش ملی است. در ۱۴ اکتبر سال ۱۹۶۳، پس از آزادسازی جنوب یمن توسط جبهه ملی نجات، به طور کامل درگیر کارهای انقلابی شد و به فرماندهی جناح نظامی جبهه آزادیبخش ملی به نام فدائیان درآمد. او سپس به عنوان عضو کمیته اجرایی در جلسات اول، دوم و سوم ( ۱۹۶۵–۱۹۶۷ ) انتخاب شد.
یمن جنوبی در سال ۱۹۶۷ به استقلال دست یافت و عبدالفتاح اسماعیل، به عنوان وزیر فرهنگ و وحدت یمن، انتخاب شد.
در جلسه چهارم جبهه آزادیبخش ملی، او نقش مهمی در تعیین خط گام به گام انقلاب ایفا کرد. در مارس ۱۹۶۸، توسط جناح راست جبهه آزادیبخش ملی دستگیر و تبعید شد. او در تبعید برنامه جبهه آزادیبخش ملی بیانیه چپگرا را تدوین کرد؛ و رهبری و ارتقاء جناح چپ جبهه آزادیبخش ملی را به عهده گرفت و در ۲۲ ژوئن ۱۹۶۹ به عنوان یک گام اصلاحی قدرت را باز پس گرفت.
بعد از این گام اصلاحی، عبدالفتاح اسماعیل به عنوان دبیرکل کمیته مرکزی جبهه ملی آزادیبخش و عضو ریاست شورای عالی مردم انتخاب شد. در سال ۱۹۷۰، او به عنوان رئیس کمیته اجرایی مجلس انتخاب شد. نقش مهمی در برقراری گفتگوی بین جبهه آزادیبخش ملی و سایر احزاب چپ در جنوب یمن ایفا کرد. این حرکت منجر به تشکیل حزب سوسیالیست یمن شد؛ و در اکتبر ۱۹۷۸ در اولین نشست حزب سوسیالیست یمن به عنوان اولین دبیرکل حزب انتخاب شد.
... [مشاهده متن کامل]
عبدالفتاح اسماعیل در ژوئیه ۱۹۳۹ در روستای الأشعب از استان تعز در شمال یمن متولد شد. او در عدن تحصیل کرد، جایی که بعداً از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۱ به عنوان آموزگار در یک پالایشگاه نفت کار کرد.
عبدالفتاح به ایجاد جنبش ملی گرای عرب در جنوب یمن کمک کرد و در تشکیل تعدادی از هسته های آن کمک کرد تا زمانی که توسط مقامات انگلیس در عدن به اتهام تحریک سیاسی کارگران دستگیر شد. در سال ۱۹۶۱، عبدالفتاح معلم مدرسه ای در یکی از محله های عدن شد و در آن زمان فعالیت سیاسی خود را دنبال می کرد. او یکی از بنیان گذاران جبهه آزادیبخش ملی است. در ۱۴ اکتبر سال ۱۹۶۳، پس از آزادسازی جنوب یمن توسط جبهه ملی نجات، به طور کامل درگیر کارهای انقلابی شد و به فرماندهی جناح نظامی جبهه آزادیبخش ملی به نام فدائیان درآمد. او سپس به عنوان عضو کمیته اجرایی در جلسات اول، دوم و سوم ( ۱۹۶۵–۱۹۶۷ ) انتخاب شد.
یمن جنوبی در سال ۱۹۶۷ به استقلال دست یافت و عبدالفتاح اسماعیل، به عنوان وزیر فرهنگ و وحدت یمن، انتخاب شد.
در جلسه چهارم جبهه آزادیبخش ملی، او نقش مهمی در تعیین خط گام به گام انقلاب ایفا کرد. در مارس ۱۹۶۸، توسط جناح راست جبهه آزادیبخش ملی دستگیر و تبعید شد. او در تبعید برنامه جبهه آزادیبخش ملی بیانیه چپگرا را تدوین کرد؛ و رهبری و ارتقاء جناح چپ جبهه آزادیبخش ملی را به عهده گرفت و در ۲۲ ژوئن ۱۹۶۹ به عنوان یک گام اصلاحی قدرت را باز پس گرفت.
بعد از این گام اصلاحی، عبدالفتاح اسماعیل به عنوان دبیرکل کمیته مرکزی جبهه ملی آزادیبخش و عضو ریاست شورای عالی مردم انتخاب شد. در سال ۱۹۷۰، او به عنوان رئیس کمیته اجرایی مجلس انتخاب شد. نقش مهمی در برقراری گفتگوی بین جبهه آزادیبخش ملی و سایر احزاب چپ در جنوب یمن ایفا کرد. این حرکت منجر به تشکیل حزب سوسیالیست یمن شد؛ و در اکتبر ۱۹۷۸ در اولین نشست حزب سوسیالیست یمن به عنوان اولین دبیرکل حزب انتخاب شد.
