عبدالغفار بن عمادالدین

[ویکی فقه] امیر عبدالغفار بن عمادالدین، فقیه، عارف، سیاستمدار و شیخ الاسلام، از سادات طباطبایی است و نسبش با ۸ واسطه به علی شاعر اصفهانی می رسد.
روشن نیست که خود و یا نیاکانش در چه زمانی و چرا به آذربایجان کوچیده اند.او در سدۀ ۹ ق/۱۵ م در روزگار فرمان روایی آق قویونلو در آذربایجان می زیسته و از سوی حسن بیک که از ۸۷۲ تا ۸۸۲ ق/۱۴۶۷ تا ۱۴۷۷ م در تبریز حکم رانی داشته، به سمت شیخ الاسلام آذربایجان گمارده شده است. او عنوان «امیر» نیز داشته است. وی را به علم و عرفان و پارسایی ستوده اند.
وفات
گفته شده که او در حکومت حسن بیک درگذشته است؛ از این رو مرگ او را باید قبل از ۸۸۲ ق/۱۴۷۷ م دانست.گفته اند که فرزندان میران شاه گورکانی که در آن روزگار در آذربایجان بودند و خود را از مریدان و پیروان عبدالغفار می دانستند، جنازۀ سید را با احترام در مزار خانوادگی شان در سرخاب تبریز به خاک سپردند.
کربلایی تبریزی، حافظ حسین، روضات الجنان، ج۱، ص۲۱۴، به کوشش جعفر سلطان القرایی، تهران، ۱۳۴۴ش.
۱. ↑ کربلایی تبریزی، حافظ حسین، روضات الجنان، ج۱، ص۲۱۴، به کوشش جعفر سلطان القرایی، تهران، ۱۳۴۴ش.
منبع
...