عبدالعزیز حکیم باشی

عَبدُالعَزیز حکیم باشی (استانبول ۱۱۴۹ـ یونان ۱۱۹۷ق)
(مشهور به: عزیز افندی) پزشک، شاعر، و مترجم عثمانی. پدرش، که به صبحی زاده آوازه داشت، از تاریخ نگاران برجستۀ عثمانی بود. عبدالعزیز پس از پایان تحصیلات مقدماتی در مدارس زادگاهش، برای فراگیری علم پزشکی به وین رفت و چون در این علم آموخته شد به استانبول بازگشت و به طبابت پرداخت. پس از چندی، کارش بالا گرفت و به پزشکان دربار پیوست. در ۱۱۹۱ق به رتبۀ حکیم باشی دست یافت، اما پس از یک سال برکنارش کردند. در ۱۱۹۷ق با پایۀ عالی به سمت قاضی بزرگ اسکدار برگزیده شد. وی را، به دلایلی که دانسته نیست، در ۱۱۹۸ق به جزیرۀ استانکوی یونان تبعید کردند و اندکی پس از آن در همان جا درگذشت. به سبب ترجمۀ آثار پزشکی و نیز شناساندن پزشکی غرب به جامعه اش، از جایگاهی بلند برخوردار است. از آثارش: قطعات نقاوه فی ترجمة بوئرهاوه که ترجمه و شرح ترکی اثری از هرمان بوئرهاوه، پزشک هلندی، است؛ ترجمۀ برهان الکفایۀ علی بن محمد شریف بکری از فارسی به ترکی؛ دیوان اشعار؛ مجموعةاللطایف و صندوقةالمعارف که جُنگی از نوا و مقام های موسیقی است.