عَبْدُالعَزیز تیموری ( ـ۸۵۳ق)
(یا: عبدالعَزیز گورکانی) پسر اُلُغ بیگ و از نوادگان امیرتیمور گورکان. در ۸۵۳ق، که اُلُغْ بیگ هرات را از دست برادرزاده اش ، علاءالدوله پسر بایْسُنْقر، بیرون آورد، فتح نامه اش را به شاهان اطراف به نام پسر کوچک ترش ، عبدالعزیز، نوشت و از پسر بزرگ ترش عبداللطیف، که از زندان علاءالدوله گریخته و در کنار پدرش دلیری های بسیار کرده بود، یادی نکرد. این کار اُلُغْ بیگ موجب برافروختن آتش کینه در دل عبداللطیف شد، چنان که سرانجام بر پدر بشورید و پس از شکست او در سمرقند بر تخت شاهی نشست . وی نخست برادرش، عبدالعزیز، و سه روز پس از آن ، پدرش را که ناگزیر کرده بود به سفر برود در راه سفر کشت ، اما حکومت او نیز دیری نپایید و شش ماه بعد وی را بابا حسین نامی، که از ملازمان عبدالعزیز بود، کشت.
(یا: عبدالعَزیز گورکانی) پسر اُلُغ بیگ و از نوادگان امیرتیمور گورکان. در ۸۵۳ق، که اُلُغْ بیگ هرات را از دست برادرزاده اش ، علاءالدوله پسر بایْسُنْقر، بیرون آورد، فتح نامه اش را به شاهان اطراف به نام پسر کوچک ترش ، عبدالعزیز، نوشت و از پسر بزرگ ترش عبداللطیف، که از زندان علاءالدوله گریخته و در کنار پدرش دلیری های بسیار کرده بود، یادی نکرد. این کار اُلُغْ بیگ موجب برافروختن آتش کینه در دل عبداللطیف شد، چنان که سرانجام بر پدر بشورید و پس از شکست او در سمرقند بر تخت شاهی نشست . وی نخست برادرش، عبدالعزیز، و سه روز پس از آن ، پدرش را که ناگزیر کرده بود به سفر برود در راه سفر کشت ، اما حکومت او نیز دیری نپایید و شش ماه بعد وی را بابا حسین نامی، که از ملازمان عبدالعزیز بود، کشت.
wikijoo: عبدالعزیز_تیموری