[ویکی فقه] ثَمینی، عبدالعزیزبن ابراهیم، ملقب به ضیاءالدین و معروف به مُصْعَبی، فقیه و متکلم معروف اِباضی قرن دوازدهم و سیزدهم است.
نسبِ وی به ابوحفص عمر هِنْتاتی، از قبیله بزرگ هِنتاته و جد خاندان حفصیان ، می رسد. وی در ۱۱۳۰ در یَسْقِن یا یَسْجِن/ یَزْقِن، از توابع میزاب/ مِزاب، در جنوب الجزایر متولد شد.در همان جا به حفظ قرآن و فراگیری صرف و نحو پرداخت.سپس همراه پدرش به منطقه وَرْجَلان (وَرْقَلَه) کوچ کرد.در جوانی به تجارت مشغول شد و پس از مرگِ پدرش، اداره اموال او را در یسقن و ورجلان بر عهده گرفت.
نسبِ وی به ابوحفص عمر هِنْتاتی، از قبیله بزرگ هِنتاته و جد خاندان حفصیان ، می رسد. وی در ۱۱۳۰ در یَسْقِن یا یَسْجِن/ یَزْقِن، از توابع میزاب/ مِزاب، در جنوب الجزایر متولد شد.در همان جا به حفظ قرآن و فراگیری صرف و نحو پرداخت.سپس همراه پدرش به منطقه وَرْجَلان (وَرْقَلَه) کوچ کرد.در جوانی به تجارت مشغول شد و پس از مرگِ پدرش، اداره اموال او را در یسقن و ورجلان بر عهده گرفت.