عبدالصمد بن مُعَذِّل با کنیهٔ ابوالقاسم ( ؟ - ۸۵۳م ) شاعر عراقی در دورهٔ اول عباسی بود. او را شاعری فصیح، ظریف، شتاب گو در شعر، رجز و قصیده سرا، مشهور به مقطعات ذکر کرده اند که از برجستگان شعر نوگرایی در دورهٔ اول عباسی بوده است اما در پسِ شهرت ابوتمام، پنهان ماند. در طبیعت گرایی نیز پیشرو بوده است. [ ۱] [ ۲]
نسب کاملش «عبدالصمد بن ابی عمرو معذِّل بن غیلان بن حَکَم بُختری» از بنی اسدهای ربیعه ذکر شده و مادرش زرقاء نام داشت. زادگاهش بصره بود و همان جا بوستانی پاک و آباد داشته اشت. او را «خبیث زبان و خبیث دل» ذکر کرده اند که دارای تکبر شدیدی در دشمنی بوده است. برادری به نام احمد داشت که ادیب و شاعر بود و نزد مردم آبرومند بوده است که از بزرگان معتزله در روزگار خود شمرده می شده است. اما میان دو برادر، روابط خشکی جاری بود. درگذشت عبدالصمد در حدود ۸۵۳م / ۲۴۰ق روی داد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنسب کاملش «عبدالصمد بن ابی عمرو معذِّل بن غیلان بن حَکَم بُختری» از بنی اسدهای ربیعه ذکر شده و مادرش زرقاء نام داشت. زادگاهش بصره بود و همان جا بوستانی پاک و آباد داشته اشت. او را «خبیث زبان و خبیث دل» ذکر کرده اند که دارای تکبر شدیدی در دشمنی بوده است. برادری به نام احمد داشت که ادیب و شاعر بود و نزد مردم آبرومند بوده است که از بزرگان معتزله در روزگار خود شمرده می شده است. اما میان دو برادر، روابط خشکی جاری بود. درگذشت عبدالصمد در حدود ۸۵۳م / ۲۴۰ق روی داد. [ ۲]
wiki: عبدالصمد معذل