عَبدُالسَّلام، محمّد (۱۹۲۶ـ۱۹۹۶)
عَبدُالسَّلام، محمّد
فیزیک دان پاکستانی. به سبب نظریۀ پیوند بین نیروهای الکترومغناطیسی و هسته ای ضعیف، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۹ دست یافت. او اولین پاکستانی بود که جایزۀ نوبل گرفت. این جایزه مشترکاً به او و فیزیک دان های امریکایی، شلدون گلاشو و استیون واینبرگ، اعطا شد. نیروی هسته ای ضعیف همان نیرویی است که نوترون را در جریان واپاشی پرتوزا تبدیل به پروتون، الکترون، و نوترینو می کند. در ۱۹۶۷، عبدالسلام و واینبرگ براساس تحقیقات گلاشو مستقل از هم به نظریۀ واحدی دست یافتند. عبدالسلام در جهنگ (جنگ) فیصل آباد، که در آن زمان بخشی از هند بریتانیایی بود، زاده شد. پیش از آن که به دانشگاه کیمبریج در انگلستان برود، در کالج دولتی لاهور درس خواند. در ۱۹۵۷، در کالج سلطنتی دانشگاه لندن به مقام استادی رسید و از ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۴، مشاور علمی اول رئیس جمهوری پاکستان بود. در بنیان گذاری مرکز بین المللی فیزیک نظری در تریست ایتالیا، که به منظور ایجاد تحرک در علوم و فناوری کشورهای در حال توسعه تشکیل شد، نقشی اساسی برعهده داشت. نظریۀ عبدالسلام در واقع وجود دو ذرۀ جدید ْW و ْB را مطرح می کند که از ترکیب آن ها به شیوه های گوناگون، ذره های فوتون یا ْZ تولید می شود. در ۱۹۷۳، این امر در سرن، آزمایشگاه فیزیک ذرات اروپا، واقع در نزدیکی ژنو، به صورت تجربی تأیید شد. با این حال، ذرات W و Z تا ۱۹۸۳ آشکارسازی نشدند. بنابه پیش بینی دیگر واینبرگ و عبدالسلام، برهم کنش الکتروضعیف بایستی تقارن چپ ـ راست را هم نقض می کرد. آزمایش های انجام شده در دانشگاه استنفورد کالیفرنیا این پیش بینی را نیز تأیید کرد.
عَبدُالسَّلام، محمّد
فیزیک دان پاکستانی. به سبب نظریۀ پیوند بین نیروهای الکترومغناطیسی و هسته ای ضعیف، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۹ دست یافت. او اولین پاکستانی بود که جایزۀ نوبل گرفت. این جایزه مشترکاً به او و فیزیک دان های امریکایی، شلدون گلاشو و استیون واینبرگ، اعطا شد. نیروی هسته ای ضعیف همان نیرویی است که نوترون را در جریان واپاشی پرتوزا تبدیل به پروتون، الکترون، و نوترینو می کند. در ۱۹۶۷، عبدالسلام و واینبرگ براساس تحقیقات گلاشو مستقل از هم به نظریۀ واحدی دست یافتند. عبدالسلام در جهنگ (جنگ) فیصل آباد، که در آن زمان بخشی از هند بریتانیایی بود، زاده شد. پیش از آن که به دانشگاه کیمبریج در انگلستان برود، در کالج دولتی لاهور درس خواند. در ۱۹۵۷، در کالج سلطنتی دانشگاه لندن به مقام استادی رسید و از ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۴، مشاور علمی اول رئیس جمهوری پاکستان بود. در بنیان گذاری مرکز بین المللی فیزیک نظری در تریست ایتالیا، که به منظور ایجاد تحرک در علوم و فناوری کشورهای در حال توسعه تشکیل شد، نقشی اساسی برعهده داشت. نظریۀ عبدالسلام در واقع وجود دو ذرۀ جدید ْW و ْB را مطرح می کند که از ترکیب آن ها به شیوه های گوناگون، ذره های فوتون یا ْZ تولید می شود. در ۱۹۷۳، این امر در سرن، آزمایشگاه فیزیک ذرات اروپا، واقع در نزدیکی ژنو، به صورت تجربی تأیید شد. با این حال، ذرات W و Z تا ۱۹۸۳ آشکارسازی نشدند. بنابه پیش بینی دیگر واینبرگ و عبدالسلام، برهم کنش الکتروضعیف بایستی تقارن چپ ـ راست را هم نقض می کرد. آزمایش های انجام شده در دانشگاه استنفورد کالیفرنیا این پیش بینی را نیز تأیید کرد.
wikijoo: عبدالسلام،_محمد_(۱۹۲۶ـ۱۹۹۶)