عبدالرشید تتوی

عَبدُالرّشیدِ تَتَوی ( ـ۱۰۷۷ق)
فرهنگ نویس و شاعر هندوستانی. تبارش از سادات مدینه بود. در دربار شاه جهان تیموری و پسرش عالمگیر جایگاهی بلند داشت. شعر نیز می سروده و اشعاری پراکنده از او در تذکره ها به جا مانده است. از آثارش: لغت نامۀ فارسی به فارسی فرهنگ رشیدی که نخستین بار در هند (۱۸۷۵) و سپس به همراه اثر دیگر او با نام معرّبات که دربارۀ واژه های فارسی دخیل در زبان عربی است، در دو جلد به چاپ رسیده است (۱۳۳۸ش)؛ منتخب اللغات که فرهنگی عربی به فارسی است و به شاه جهان پیشکش شده است (کلکته، ۱۲۲۳ق؛ تهران، ۱۲۹۱ش)؛ قواعد و ضوابط زبان فارسی (هالیس، ۱۸۴۶).