الحاج عبد رب رسول سیاف ( زادهٔ ۱۹۴۶، پغمان، کابل، ) سیاستمدار و فرمانده سابق مجاهدین است. او در جنگ علیه دولت حزب دموکراتیک خلق در دهه ۱۹۸۰ شرکت کرد و رهبری جناح مجاهدین افغان تنظیم دعوت اسلامی افغانستان را بر عهده داشت.
... [مشاهده متن کامل]
در طول جنگ، او روابط نزدیکی با عربستان داشت و از با دریافت حمایت های گسترده از سوی منابع عربی داوطلبان عرب را برای نیروهای مجاهد بسیج می کرد. گفته می شود، پس از اخراج بن لادن از سودان در سال ۱۹۹۶ توسط رژیم سودان تحت فشار عربستان، مصر و آمریکا، سیاف اولین کسی بود که اسامه بن لادن را به پناهندگی در افغانستان ( جلال آباد ) دعوت کرد. او با وجود رابطه نزدیک با عربستان سعودی که از شبه نظامیان طالبان حمایت می کرد، عضو ائتلاف شمال بود
در سال ۲۰۰۵، اتحادیه اسلامی سیاف به یک حزب سیاسی تبدیل شد و او به عنوان عضو پارلمان افغانستان انتخاب شد. او تا امروز نفوذ سیاسی خود را حفظ کرده است.
دیدگاه های اسلام گرایانه او به گرایش سلفی است، او پشتیبانی زیادی را از مخالفان رژیم کابل ( شوروی ) به ویژه از سوی آژانس اطلاعات مرکزی و عربستان دریافت کرد. نیروهای سیاف پس از سرنگونی قدرت جمهوری دموکراتیک افغانستان وارد کابل شده و در جریان جنگ داخلی افغانستان، درگیری های خونینی با حزب وحدت اسلامی افغانستان و دیگر گروه های شیعه داشتند که به قتل عام شیعیان انجامید. عفو بین الملل او را به جنایت های جنگی در سال ۱۹۹۲ پس از فروپاشی دولت محمد نجیب الله متهم است. طبق این گزارش ها نیروهای سیاف به مناطق شیعهٔ مردم هزاره شهر کابل حمله کرده و همچنین نقش بسزایی در حادثه افشار داشته اند؛ بنابراین گزارش نیروهای سیاف به کشتار، تجاوز و آتش زدن خانه های غیرنظامیان افشار دست زدند.
سیاف در جریان درگیری های کابل و مقاومت در برابر تروریستان طالب، همواره از هم پیمانان کلیدی برهان الدین ربانی و احمدشاه مسعود بوده است. دو نخست وزیر افغانستان بین سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶، ارسلا رحمانی دولت و احمدشاه احمدزی از اعضای حزب او انتخاب شدند. او علی رغم شباهت های اعتقادی اش با طالبان و القاعده به آنها نپیوست و پس از سرنگونی امارت اسلامی افغانستان، به جمع مخالفان آنان در اتحاد شمال پیوست. سیاف در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۳ افغانستان شرکت کرده و اسماعیل خان را به عنوان دستیار اول در کنار خود داشت. او در این انتخابات حدود 7 درصد آرا را به دست آورد که به نفع کرزی کنار رفت.
... [مشاهده متن کامل]
در طول جنگ، او روابط نزدیکی با عربستان داشت و از با دریافت حمایت های گسترده از سوی منابع عربی داوطلبان عرب را برای نیروهای مجاهد بسیج می کرد. گفته می شود، پس از اخراج بن لادن از سودان در سال ۱۹۹۶ توسط رژیم سودان تحت فشار عربستان، مصر و آمریکا، سیاف اولین کسی بود که اسامه بن لادن را به پناهندگی در افغانستان ( جلال آباد ) دعوت کرد. او با وجود رابطه نزدیک با عربستان سعودی که از شبه نظامیان طالبان حمایت می کرد، عضو ائتلاف شمال بود
در سال ۲۰۰۵، اتحادیه اسلامی سیاف به یک حزب سیاسی تبدیل شد و او به عنوان عضو پارلمان افغانستان انتخاب شد. او تا امروز نفوذ سیاسی خود را حفظ کرده است.
دیدگاه های اسلام گرایانه او به گرایش سلفی است، او پشتیبانی زیادی را از مخالفان رژیم کابل ( شوروی ) به ویژه از سوی آژانس اطلاعات مرکزی و عربستان دریافت کرد. نیروهای سیاف پس از سرنگونی قدرت جمهوری دموکراتیک افغانستان وارد کابل شده و در جریان جنگ داخلی افغانستان، درگیری های خونینی با حزب وحدت اسلامی افغانستان و دیگر گروه های شیعه داشتند که به قتل عام شیعیان انجامید. عفو بین الملل او را به جنایت های جنگی در سال ۱۹۹۲ پس از فروپاشی دولت محمد نجیب الله متهم است. طبق این گزارش ها نیروهای سیاف به مناطق شیعهٔ مردم هزاره شهر کابل حمله کرده و همچنین نقش بسزایی در حادثه افشار داشته اند؛ بنابراین گزارش نیروهای سیاف به کشتار، تجاوز و آتش زدن خانه های غیرنظامیان افشار دست زدند.
سیاف در جریان درگیری های کابل و مقاومت در برابر تروریستان طالب، همواره از هم پیمانان کلیدی برهان الدین ربانی و احمدشاه مسعود بوده است. دو نخست وزیر افغانستان بین سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶، ارسلا رحمانی دولت و احمدشاه احمدزی از اعضای حزب او انتخاب شدند. او علی رغم شباهت های اعتقادی اش با طالبان و القاعده به آنها نپیوست و پس از سرنگونی امارت اسلامی افغانستان، به جمع مخالفان آنان در اتحاد شمال پیوست. سیاف در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۳ افغانستان شرکت کرده و اسماعیل خان را به عنوان دستیار اول در کنار خود داشت. او در این انتخابات حدود 7 درصد آرا را به دست آورد که به نفع کرزی کنار رفت.
