عبدالرزاق سمرقندی. [ ع َ دُرْ رَزْ زا ق ِ س َ م َ ق َ ] ( اِخ ) کمال الدین فرزند جلال الدین اسحاق. وی مردی مورخ و فاضل بود. از طرف شاهرخ سفارت هند و گیلان یافت و به خدمت امیرزادگان مانند میرزا عبداللطیف و میرزا عبداﷲ و جز آن درآمده و عاقبت به خدمت سلطان ابوسعید پیوست. پس از آن زندگی انزوا اختیار کرد و در خانقاه شاهرخیه در هرات سمت شیخی یافت. وی به سال 887 هَ. ق. در هرات درگذشت. ( ازتاریخ ادبیات ادوارد برون ج 3 ص 480 ) ( از رجال حبیب السیر ص 172 ) ( از سبک شناسی ج 3 ص 172، 185، 195 ).
