عبدالرحمن عارف ( ۱۴ آوریل ۱۹۱۶ – ۲۴ اوت ۲۰۰۷ ) از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸ رئیس جمهور عراق بود و پس از آن در کودتای بدون خونریزی حزب بعث عراق؛ به رهبری حسن البکر و صدام حسین برکنار شد.
در سال ۱۹۶۳ هنگامی که عبدالسلام عارف، برادر کوچکتر عبدالرحمن ( متولد ۱۹۲۱ ) ، به عنوان رئیس جمهوری عراق به قدرت رسید، عبدالرحمن به فرماندهی ستاد مشترک نیروهای مسلح منصوب شد.
... [مشاهده متن کامل]
طی یک توطئه بمبگذاری در هلیکوپتر که ظاهراً به دست بعثی ها انجام گرفته بود، مارشال عبدالسلام محمد عارف در قرنه نزدیک بصره در بامداد ۱۶ آوریل ۱۹۶۶ به قتل رسید و برادر او ژنرال عبدالرحمن محمد عارف که به مسکو برای خرید اسلحه رفته بود خود را به بغداد رسانید و در انتخابات به ریاست جمهوری رسید. ژنرال عبدالرحمن محمد عارف بیش از دو سال حکومت نکرد. در زمان حکومت او سروان منیر الرئوف خلبان عراقی هواپیمای میگ ۲۱ روسی را به اسرائیل برد و بعثی ها در اعلامیه های خود این اتهام را به عبدالرحمن محمد عارف زدند که این خلبان جاسوس سازمان سیا بوده و با خاندان عارف رفت وآمد خانوادگی داشته است؛ بنابراین عبدالرحمن عارف نیز عضو سازمان سیا است. در صورتی که بعد از کودتای بعثی هشتم فوریه ۱۹۶۳ در مطبوعات جهان فاش شد کودتای بعثی که منجر به قتل ژنرال عبدالکریم قاسم شد با همدستی سازمان سیا انجام شده است. عبدالرحمن عارف نیز ضد اسرائیل در موجودیت عربی بود و در جنگ شش روزه ۱۹۶۷ اعراب علیه اسرائیل نقش فعال داشت و نیروی هوایی عراق حتی تل آویو و حیفا را بمباران کرد.
در ۱۷ ژوئیه ۱۹۶۸ کودتای نظامی بر ضد حکومت عبدالرحمن محمدعارف صورت گرفت. بعثی ها با دادن وعده های زیاد به سرهنگ عبدالرزاق النایف رئیس ضداطلاعات ارتش و ژنرال ابراهیم الداود رئیس گارد عبدالرحمن عارف را وادار به کودتا کرده و عارف را روانه مراکش کردند و عبدالرزاق النایف نخست وزیر شد و احمد حسن البکر به ریاست جمهوری رسید ولی مغز متفکر کودتا، صدام حسین بود که با کمک سرتیپ خلبان حردان عبدالغفار التکریتی، حکومت عبدالرحمن عارف را ساقط کرد.
چون سرهنگ نایف و ژنرال داود بعثی نبودند، در ۳۰ ژوئیه ۱۹۶۸ یعنی ۱۶ روز بعد از کودتای ۱۷ ژوئیه، کودتای سرنوشت ساز بعثی برای بعثی ها توسط صدام انجام گرفت و او را به لندن تبعید کرد و ژنرال احمد حسن البکر پست نخست وزیری و ریاست جمهوری را به دست گرفت و صدام حسین به عنوان معاون دبیر کل حزب بعث به معاونت احمد حسن البکر منصوب شد. در جریان این کودتا ژنرال رشید مصلح تکریتی که به هواداری از مارشال عارف، گارد حزب بعث را خلع سلاح کرده بود به زندان انداخت و بعداً اعدام کرد. ژنرال حردان تکریتی به وزارت دفاع و ژنرال صالح مهدی عماش به وزارت کشور رسیدند.
در سال ۱۹۶۳ هنگامی که عبدالسلام عارف، برادر کوچکتر عبدالرحمن ( متولد ۱۹۲۱ ) ، به عنوان رئیس جمهوری عراق به قدرت رسید، عبدالرحمن به فرماندهی ستاد مشترک نیروهای مسلح منصوب شد.
... [مشاهده متن کامل]
طی یک توطئه بمبگذاری در هلیکوپتر که ظاهراً به دست بعثی ها انجام گرفته بود، مارشال عبدالسلام محمد عارف در قرنه نزدیک بصره در بامداد ۱۶ آوریل ۱۹۶۶ به قتل رسید و برادر او ژنرال عبدالرحمن محمد عارف که به مسکو برای خرید اسلحه رفته بود خود را به بغداد رسانید و در انتخابات به ریاست جمهوری رسید. ژنرال عبدالرحمن محمد عارف بیش از دو سال حکومت نکرد. در زمان حکومت او سروان منیر الرئوف خلبان عراقی هواپیمای میگ ۲۱ روسی را به اسرائیل برد و بعثی ها در اعلامیه های خود این اتهام را به عبدالرحمن محمد عارف زدند که این خلبان جاسوس سازمان سیا بوده و با خاندان عارف رفت وآمد خانوادگی داشته است؛ بنابراین عبدالرحمن عارف نیز عضو سازمان سیا است. در صورتی که بعد از کودتای بعثی هشتم فوریه ۱۹۶۳ در مطبوعات جهان فاش شد کودتای بعثی که منجر به قتل ژنرال عبدالکریم قاسم شد با همدستی سازمان سیا انجام شده است. عبدالرحمن عارف نیز ضد اسرائیل در موجودیت عربی بود و در جنگ شش روزه ۱۹۶۷ اعراب علیه اسرائیل نقش فعال داشت و نیروی هوایی عراق حتی تل آویو و حیفا را بمباران کرد.
در ۱۷ ژوئیه ۱۹۶۸ کودتای نظامی بر ضد حکومت عبدالرحمن محمدعارف صورت گرفت. بعثی ها با دادن وعده های زیاد به سرهنگ عبدالرزاق النایف رئیس ضداطلاعات ارتش و ژنرال ابراهیم الداود رئیس گارد عبدالرحمن عارف را وادار به کودتا کرده و عارف را روانه مراکش کردند و عبدالرزاق النایف نخست وزیر شد و احمد حسن البکر به ریاست جمهوری رسید ولی مغز متفکر کودتا، صدام حسین بود که با کمک سرتیپ خلبان حردان عبدالغفار التکریتی، حکومت عبدالرحمن عارف را ساقط کرد.
چون سرهنگ نایف و ژنرال داود بعثی نبودند، در ۳۰ ژوئیه ۱۹۶۸ یعنی ۱۶ روز بعد از کودتای ۱۷ ژوئیه، کودتای سرنوشت ساز بعثی برای بعثی ها توسط صدام انجام گرفت و او را به لندن تبعید کرد و ژنرال احمد حسن البکر پست نخست وزیری و ریاست جمهوری را به دست گرفت و صدام حسین به عنوان معاون دبیر کل حزب بعث به معاونت احمد حسن البکر منصوب شد. در جریان این کودتا ژنرال رشید مصلح تکریتی که به هواداری از مارشال عارف، گارد حزب بعث را خلع سلاح کرده بود به زندان انداخت و بعداً اعدام کرد. ژنرال حردان تکریتی به وزارت دفاع و ژنرال صالح مهدی عماش به وزارت کشور رسیدند.
