عبدالرحمان حبری

[ویکی فقه] حِبْری، عبدالرحمان، مورخ، عالم دینی و شاعر عثمانی بود.
وی در ذیحجه ۱۰۱۲ در ادرنه به دنیا آمد. نام اصلی اش نورالدین قالقان دَلَن سلیمان بود . پدرش، خباز زاده حسن افندی ملقب به صالباش (متوفی ۱۰۳۹)، از منسوبان علمیه و از مدرّسان مدارس تحصیلات عالی بود. حبری، به مناسبت لقب پدرش، به صالباش زاده نیز معروف شده است . وی که تحصیلات خود را در زادگاهش آغاز کرده بود، در استانبول ادامه تحصیل داد و موفق به اخذ اجازه و کسب صلاحیت «ملازمت» و مدرّسی شد. پس از سال ها تدریس و طیِ سلسله مراتب مدرّسی، در جرگه قضات جای گرفت و در شهرهای توقات/ توقاد، تیره و قرین آباد به کار قضا پرداخت. وی به روایتی در ۱۰۶۹ احتمالا در ادرنه و به روایتی دیگر در ۱۰۸۷، در واپسین محل خدمت خود، یعنی در سیروز/ سرز درگذشت. آثارش حاکی از آن اند که او افزون بر علوم شرعی، بر تاریخ و ادبیات نیز تسلط داشته است.
آثارحِبْری
آثار شناخته شده وی عبارت اند از :
← کتاب انیس المسامرین
(۱) محمدطاهر بروسه لی، عثمانلی مؤلفلری، استانبول ۱۳۳۳ـ ۱۳۴۲.
(۲) محمد بن یحیی عطائی، حدائق الحقائق فی تکملة الشقائق، در شقائق نعمانیه و ذیللری، چاپ عبدالقادر اوزجان، استانبول: دارالدعوة، ۱۹۸۹.
(۳) لوند.
(۴) پاکالین.
(۵) اوزون چارشیلی.
(۶) میدان لاروس.