عبدالرّحمان بن محمّدبن محمّد بن عزیز نیشابوری ( تولد:۳۵۷هـ ق در نیشابور، مرگ:۴۳۱ هـ ق در نیشابور ) ، مشهور به ابن دوست و ابن دُرُست، از علما، ادیبان و شاعران تازی گوی ایرانی اواخر قرن چهارم و نیمه اوّل قرن پنجم هجری قمری، در عصر سامانیان بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: عبدالرحمان بن دوست