عبدالرحمان ابن صائغ

[ویکی فقه] اِبْن ِ صائِغ ، عبدالرحمان بن یوسف ملقب به زین الدین ، خطاط سده های ۸ و ۹ق /۱۴ و ۱۵م در مصر می باشد.
وی که به سبب پیشه زرگری پدرش ابن صائغ نامیده شده است ، پیش از ۷۷۰ق /۱۳۶۹م در قاهره به دنیا آمد و در همان شهر پرورش یافت . خط منسوب را از استادش نوروَسیمی آموخت و ملازم وی بود تا آنکه در کتابت قلم نسخ از او پیشی گرفت .
شیوه ابن صائغ در خطاطی
ابن صائغ در آغاز از شیوه ابن عفیف پیروی می کرد و در این سبک از ابوعلی زفتاوی بهره می گرفت ، اما سرانحام خود شیوه ای تازه برگزید که بین روش کتابت ابن عفیف و شهاب الدین غازی بود.
تعلیم خط
ابن صائغ مکتب هایی در بعضی از مدارس قاهره ایجاد کرد و به تعلیم خط پرداخت و مردم گروه گروه از آموزش او بهره گرفتند. رسم «شهادة» یا «اجازه » را که نشان به کمال رسیدن خطاطان و مجوز آنان در تعلیم دادن و دیگران و نوشتن نام خویش بر قطعه است ، او در مصر پدید آورد.
ویژگی ها
...