عبدالخالق یزدی خراسانی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
عالم دینی، واعظ و مدرس. وی در ابتدا از شاگردان شیخ احمد احسائی بود. فقه و اصول را در محضر شریف العلماء مازندرانی فراگرفت. سپس به یزد بازگشت و از آنجا به مشهد مقدس رفت. او از بزرگان علما و از مدرسین مشهور مشهد بود، در توحید خانه ی حرم رضوی تدریس می کرد و علما و فضلاء در مجلس درسش شرکت می جستند.
شیخ آقا بزرگ تهرانی در «طبقات اعلام الشیعه» تألیفات او را دلیل بر وسعت اطلاعات و کثرت دانش وی می داند. ظاهراً صاحب عنوان متأثر از عقاید شیخ احمد احسائی بوده، چنان که در «مطلع الشمس» آمده است: "ما بین او که بر مسلک شیخیه می رفت با علماء مشهد مجلس مناظرت مکرر منعقد شد."
او در مشهد درگذشت و همان جا دفن شد. از آثار او: «مصائب الائمة علیهم السلام» معروف به «مصائب المعصومین علیهم السلام»؛ «بیت الاحزان»؛ «معین الطالبین»؛ «معین المجتهدین»، در اصول فیه؛ رساله ی «صلاة الجمعة»؛ «مناقب المعصومین علیهم السلام»؛ رساله ی «علم الماسة».