عبدالحی استرآبادی. عَبدُالْحَیِّ استرآبادی (قرن ۸ق)
نگارگر ایرانی. نخست در بغداد می زیست، اما با سقوط این شهر، به دستور تیمور گورکانی به سمرقند رفت، و نزد استاد شمس الدین، نگارگری آموخت. بعدها سبک بغدادی را در سمرقند رواج داد. آثارش در شکل گیری مکتب هرات مؤثر بودند، و با شیوه و نقاشی های جنید نیز قرابت دارند. در بغداد به خواجه عبدالحی شهرت یافت. از عبدالحی آثار مرقوم چندانی برجا نمانده است، اما تصاویری از یک دیوان خواجوی کرمانی، و دیوان سلطان احمد را به وی نسبت می دهند. نیز برخی از تصاویر مرقّع مشهور بهرام میرزا(ح ۹۴۷ق) منسوب به اوست.
نگارگر ایرانی. نخست در بغداد می زیست، اما با سقوط این شهر، به دستور تیمور گورکانی به سمرقند رفت، و نزد استاد شمس الدین، نگارگری آموخت. بعدها سبک بغدادی را در سمرقند رواج داد. آثارش در شکل گیری مکتب هرات مؤثر بودند، و با شیوه و نقاشی های جنید نیز قرابت دارند. در بغداد به خواجه عبدالحی شهرت یافت. از عبدالحی آثار مرقوم چندانی برجا نمانده است، اما تصاویری از یک دیوان خواجوی کرمانی، و دیوان سلطان احمد را به وی نسبت می دهند. نیز برخی از تصاویر مرقّع مشهور بهرام میرزا(ح ۹۴۷ق) منسوب به اوست.
wikijoo: عبدالحی_استرآبادی