عبدالحمید شربیانی

[ویکی فقه] آیت الله حاج میرزاعبدالحمید شربیانی نواده فرزانه آیت الله ملامحمدفاضل شربیانی فرزند میرزامحسن آقا از علما و فضلای قرن چهاردهم می باشد.
میرزاعبدالحمید در سال ۱۳۴۵ قمری برابر با ۱۳۰۶ شمسی در تبریز به دنیا آمد. پس از پرورش و تربیت در خانه ی پدری، وارد مدرسه ملی آن روز گردید و پس از آن، وارد مدرسه حسن پادشاه شد و صرف و نحو، معانی، بیان، مغنی، مطول، منطق، حاشیه شمسیه، شرح مطالع را در محضر استادانی مانند علامه میرزا علی اکبر نحوی و شیخ حسن نحوی آموخت و بعد از آن در سال ۱۳۶۳ قمری راهی حوزه علمیه قم گردید. مقداری از شرح لمعه و قوانین را از آیت الله شیخ موسی زنجانی، رسائل را در پیش آیت الله سیدحسین قاضی طباطبایی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی، مکاسب و کفایة الاصول را از آیت الله سیداحمد خوانساری و آیت الله قاضی طباطبایی، هندسه، فضا، نجوم، هیئت، منظومه، اسفار، الشفاء، الاشارات، خارج خمس را از علامه طباطبایی (در مدت ۲۰ سال)، دروس خارج را از آیت الله سیدمحمد حجت کوه کمره ای و آیت الله حاج آقا حسین بروجردی و آیت الله سیدمحمدرضا گلپایگانی آموخت.
اجتهاد و تدریس
در سایه تلاش و کوشش فراوان به استنباط و اجتهاد احکام شرعی دست یافت و پس از آن در سال ۱۳۴۱ شمسی به تبریز مراجعت کرد و به امر تدریس و تبلیغ و اقامه جماعت در «مسجد حاجی میرزا یوسف آقا» یا «قزللو مسجد» در بازار تبریز پرداخت.
اقامت در مشهد
آیت الله شربیانی به مدت بیست سال در تبریز اقامت کرد و پس از آن در سال ۱۳۶۱ شمسی دوباره به قم بازگشت و بعد از آن در سال ۱۳۶۵ شمسی مشهد مقدس رضوی را برای اقامت دائمی خویش انتخاب کرد و رهسپار آن شهر مقدس شد.
منبع
...