[ویکی شیعه] عبدالحجت بلاغی مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر، و مورخ سلسله نعمت اللهیه و از نوادگان امام جعفر صادق (ع).
وی از هشت تن از علما، از جمله محمدتقی خوانساری، شیخ محمدحسین کاشف الغطاء، آقابزرگ طهرانی و سید شهاب الدین مرعشی نجفی، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمت اللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. حجةالتفـاسیـر و بلاغ الاکسیـر، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او به شمار می رود.
وی در ۱۳۲۲ق در نائین به دنیا آمد. پدرش، سیدحسن (متوفی ۱۳۱۲ش)، از علمای نائین و صاحب آثاری از جمله رئوس الشیاطین، ردیه ای بر بابیه و بهاییه، بود.
وی از هشت تن از علما، از جمله محمدتقی خوانساری، شیخ محمدحسین کاشف الغطاء، آقابزرگ طهرانی و سید شهاب الدین مرعشی نجفی، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمت اللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. حجةالتفـاسیـر و بلاغ الاکسیـر، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او به شمار می رود.
وی در ۱۳۲۲ق در نائین به دنیا آمد. پدرش، سیدحسن (متوفی ۱۳۱۲ش)، از علمای نائین و صاحب آثاری از جمله رئوس الشیاطین، ردیه ای بر بابیه و بهاییه، بود.
wikishia: عبدالحجت_بلاغی