عبدالباری عطوان ( به عربی: عبد الباری عطوان ) ، نویسنده و روزنامه نگار و تحلیل گر فلسطینی متولد اردوگاه دیر البلح در بخش غزه در سال ۱۹۵۰ است.
او قبلاً رئیس و سردبیر روزنامه عربی القدس العربی بود که در لندن منتشر می شد. پس از این که این روزنامه از سوی یکی از شاهزادگان عرب خریداری شد در سرمقاله ای از خوانندگان خداحافظی کرد و از القدس العربی رفت. او بعدها پایگاه خبری رأی الیوم را راه اندازی کرد و از آن زمان سرمقاله های خود را در این پایگاه می نویسد.
... [مشاهده متن کامل]
وی در برنامه های شبکه های تلویزیونی عربی و انگلیسی مانند بی بی سی، سی ان ان، العربیه و الجزیره حضور دارد. وی همچنین با روزنامه هایی مانند الشرق الاوسط و الحیات نیز همکاری داشته است.
ویژگی برجسته مقالات و مصاحبه های تلویزیونی عبدالباری عطوان صراحت تأثیرگذار آن بود و تحسین همگان کما اینکه خشم بسیاری را برمی انگیخت. بسیاری او را یک قهرمان و صدای منعکس کننده شعور توده های مردم محروم و ساکت می دانستند.
عبدالباری عطوان اولین عربی بود که به عضویت کمیته داوران انجمن سلطنتی تلویزیون انگلستان درآمد. این کمیته مسئولیت ارزیابی فعالیت های تلویزیونی هم در انگلستان و هم در سطح جهانی را دارد و سالانه جوائزی را به حائزین شرایط این انجمن اهدا می کند. عبدالباری در سال ۲۰۰۳ مشترکاً با ایگناسیو رامونی از اساتید دانشگاه لندن به جایزه استمرار فرهنگی شمال – جنوب دست یافت. عبدالباری عطوان سبک های آموزشی زیادی در مورد مسائل خاورمیانه در دانشگاه های انگلستان و همچنین کشورهای عربی به وجود آورده و در بسیاری از دوره های آموزشی در زمینه سیاست حول مسائل خاورمیانه شرکت داشته است. او بشدت از مسئله فلسطین و اعراب حمایت می کرد و از منتقدان سرسخت دشمنان و توطئه گران علیه فلسطین و اعراب بود.
در سال ۱۹۹۶، عبدالباری عطوان با اسامه بن لادن مصاحبه کرد. او مجبور بود با پوشیدن لباس افغانستان از میان کوه ها سفر کند. وی بعداً این تجربه را «ترسناک ترین سفر» خود خواند. برداشت او از بن لادن این بود که او «یک پدیده افراطی» است. عطوان دو روز در غارها ماند و در دمای زیر صفر خوابید.
وی در کتاب خود، «تاریخ سری القاعده» نوشت: «من روش القاعده را تأیید نمی کنم و به هیچ وجه پشتیبانی نمی کنم» و «حملات به شهروندان بی گناه در غرب را کاملا محکوم می کنم».
او قبلاً رئیس و سردبیر روزنامه عربی القدس العربی بود که در لندن منتشر می شد. پس از این که این روزنامه از سوی یکی از شاهزادگان عرب خریداری شد در سرمقاله ای از خوانندگان خداحافظی کرد و از القدس العربی رفت. او بعدها پایگاه خبری رأی الیوم را راه اندازی کرد و از آن زمان سرمقاله های خود را در این پایگاه می نویسد.
... [مشاهده متن کامل]
وی در برنامه های شبکه های تلویزیونی عربی و انگلیسی مانند بی بی سی، سی ان ان، العربیه و الجزیره حضور دارد. وی همچنین با روزنامه هایی مانند الشرق الاوسط و الحیات نیز همکاری داشته است.
ویژگی برجسته مقالات و مصاحبه های تلویزیونی عبدالباری عطوان صراحت تأثیرگذار آن بود و تحسین همگان کما اینکه خشم بسیاری را برمی انگیخت. بسیاری او را یک قهرمان و صدای منعکس کننده شعور توده های مردم محروم و ساکت می دانستند.
عبدالباری عطوان اولین عربی بود که به عضویت کمیته داوران انجمن سلطنتی تلویزیون انگلستان درآمد. این کمیته مسئولیت ارزیابی فعالیت های تلویزیونی هم در انگلستان و هم در سطح جهانی را دارد و سالانه جوائزی را به حائزین شرایط این انجمن اهدا می کند. عبدالباری در سال ۲۰۰۳ مشترکاً با ایگناسیو رامونی از اساتید دانشگاه لندن به جایزه استمرار فرهنگی شمال – جنوب دست یافت. عبدالباری عطوان سبک های آموزشی زیادی در مورد مسائل خاورمیانه در دانشگاه های انگلستان و همچنین کشورهای عربی به وجود آورده و در بسیاری از دوره های آموزشی در زمینه سیاست حول مسائل خاورمیانه شرکت داشته است. او بشدت از مسئله فلسطین و اعراب حمایت می کرد و از منتقدان سرسخت دشمنان و توطئه گران علیه فلسطین و اعراب بود.
در سال ۱۹۹۶، عبدالباری عطوان با اسامه بن لادن مصاحبه کرد. او مجبور بود با پوشیدن لباس افغانستان از میان کوه ها سفر کند. وی بعداً این تجربه را «ترسناک ترین سفر» خود خواند. برداشت او از بن لادن این بود که او «یک پدیده افراطی» است. عطوان دو روز در غارها ماند و در دمای زیر صفر خوابید.
وی در کتاب خود، «تاریخ سری القاعده» نوشت: «من روش القاعده را تأیید نمی کنم و به هیچ وجه پشتیبانی نمی کنم» و «حملات به شهروندان بی گناه در غرب را کاملا محکوم می کنم».
