عبثا

[ویکی الکتاب] معنی عَبَثاً: بیهوده - کاری که هیچ نتیجه و غایتی بر آن مترتب نمیشود .
ریشه کلمه:
عبث (۲ بار)

بی غرض. آن بر وزن فلس به معنی خلط است «عبث الشی‏ء خلطه به» و بر وزن فرس به معنی بازی، شوخی و ارتکاب کار غیر معلوم الفایده یا بی‏فایده صحیح است (اقرب الموارد). . آیا پنداشتید که شما را بی غرض آفریدیم و به سوی ما برگردانده نمی‏شوید . آیا بر هر بلندی ساختمانی بعبث می‏سازید بی آن که غرض صحیحی در نظر داشته باشید؟! در نهج البلاغه حکمت 78 فرموده: «وَ لَمْ یُنْزِلِ الْکِتابِ لِلْعِبادِ عَبَثاً» کتاب را ببندگان بی غرض نازل نفرموده. از این کلمه دودفعه بیشتر در کلام اللّه یافته نیست.