عبایی

/~abAyi/

لغت نامه دهخدا

عبایی. [ ع َ یی ی ] ( اِخ ) محمدبن یحیی العبایی سمرقندی ، مکنی به ابواحمد. وی از عبدالعزیزبن مرزبان روایت کند و علی بن ابراهیم بن نصرویه سمرقندی از وی روایت کند. ( از اللباب ج 2 ص 111 ).

فرهنگ فارسی

محمد بن یحیی العبایی سمرقندی مکنی بابو احمد وی از عبد العزیز بن مرزبان روایت کند و علی بن ابراهیم بن نصرویه سمرقندی از وی روایت کند

دانشنامه عمومی

عبایی ( نام علمی: Aspidistra ) نام یک سرده از زیرخانواده کوله خاسیان است. گیاهی است علفی، پایا و بومی شرق آسیا. تاکنون نزدیک به ۱۰۰ گونه از این گیاه شناسایی شده است. عبایی معمولی فراوان ترین گونه این گیاه است و در بیشتر نقاط جهان کاشته می شود.
عبایی معمولی تا حدود ۶۰ سانتی متر رشد می کند و ساقه زیرزمینی ( ریزوم ) دارد، اما ساقه هوایی ندارد. پربرگ است و برگهایش پهن، کشیده، نوک تیز، نازک و همیشه سبزند و با دمبرگی بلند از سطح خاک می رویند. گل عبایی زنگوله ای شکل است و از قاعده گیاه می شکفد. درونش قرمز تیره و بیرونش ممکن است به رنگهای نخودی، سفید و صورتی کم رنگ باشد. فصل شکوفایی گلها از اواخر زمستان تا اواسط بهار است. [ ۱]
عبایی را در فصل بهار با تقسیم ریزوم زیاد می کنند.
عبایی در خاکهایی با زهکش مناسب و مکانهای نیم سایه به خوبی رشد می کند. در برابر تغییرات آب و هوا، کم آبی، نور کم و آلودگی هوا مقاوم، اما در برابر یخبندان حساس است. عبایی را در آپارتمان و نیز فضای باز می توان نگهداری کرد.
عکس عباییعکس عباییعکس عبایی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس