لغت نامه دهخدا
( عبایة ) عبایة. [ ع َ ی َ ] ( ع اِ ) نوعی از گلیم. ( منتهی الارب ). نوعی از پوشیدنی که روی جامه ها پوشند. ( اقرب الموارد ). عباء. || ( ص ) مرد جافی گران جسم. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).
عبایة. [ ع َ ی َ ] ( اِخ ) اسبی است. ( منتهی الارب ). 