عباهل

لغت نامه دهخدا

عباهل. [ ع َ هَِ / هََ ] ( ع ص ) شتران بر سرگذاشته. ( لسان العرب ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || ابل عباهلة؛ ای مهملة مسیبة. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس