عبال

لغت نامه دهخدا

عبال. [ ع َ ] ( ع اِ ) نوعی از درخت ورد کوهی بزرگ که از آن عصا سازند و قیل کان منه عصا موسی. گل کوهی و آن سخت و بزرگ است چندانکه از آن عصا سازند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). گل کوهی. ( مهذب الاسماء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس